d--- layout: chapter --- Rozdział 13 - Mahabharata Rozdział 13 | Mahabharata Link
Waiśampajana rzekł:
Dhrytarasztra ich pożegnał – byków Kurów, a wnet wszyscy
Bharatowie z Bujnowłosym podążyli do Gandhari.
vaiśaṃpāyana uvāca /
dhṛtarāṣṭrābhyanujñātāstataste kurupuṃgavāḥ /
abhyayur bhrātaraḥ sarve gāndhārīṃ sahakeśavāḥ //
Poznawszy zabójcę wrogów, Króla Prawa, Judhiszthirę,
Gandhari w bólu po synach, cnotliwa, przekląć go chciała.
tato jñātvā hatāmitraṃ dharmarājaṃ yudhiṣṭhiram /
gāndhārī putraśokārtā śaptum aicchad aninditā //
Ale wieszcz, syn Satjawati , poznał jej nikczemny zamiar,
wobec Pandawów przeciwny, gdyż już wcześniej go zrozumiał.
tasyāḥ pāpam abhiprāyaṃ viditvā pāṇḍavān prati /
ṛṣiḥ satyavatīputraḥ prāg eva samabudhyata //
I wieszcz ten największy wówczas dotarł tam z szybkością myśli,
gdyż wykąpał się w Gangesie o wodach pachnących, czystych.
sa gaṅgāyām upaspṛśya puṇyagandhaṃ payaḥ śuci /
taṃ deśam upasaṃpede paramarṣir manojavaḥ //
Spoglądając boskim okiem i umysłem niezrównanym,
był on wówczas w stanie pojąć istność wszelkich istot żywych.
divyena cakṣuṣā paśyanmanasānuddhatena ca /
sarvaprāṇabhṛtāṃ bhāvaṃ sa tatra samabudhyata //
Zwrócił się do swej synowej w stosownym do tego czasie,
życząc jej wszelkiego dobra mistrz ascetycznego żaru,
odrzucając czas przekleństwa, pobudzając czas pokoju.
sa snuṣām abravīt kāle kalyavādī mahātapāḥ /
śāpakālam avākṣipya śamakālam udīrayan //
„Nie postępuj już Gandhari gniewnie wobec syna Pandu,
niechaj pokój cię ogarnie, powściągnij już tę żarliwość
i posłuchaj, co ci powiem.
na kopaḥ pāṇḍave kāryo gāndhāri śamam āpnuhi /
rajo nigṛhyatām etacchṛṇu cedaṃ vaco mama //
Syn twój przez dni osiemnaście prosił cię zwycięstwa pragnąc:
‘matko, życz mi pomyślności, gdy z wrogami będę walczył’.
uktāsyaṣṭādaśāhāni putreṇa jayam icchatā /
śivam āśāssva me mātar yudhyamānasya śatrubhiḥ //
I, Gandhari, tak proszona przez zwycięstwa pragnącego,
stale mu odpowiadałaś: ‘gdzie jest prawość, tam zwycięstwo’.
sā tathā yācyamānā tvaṃ kāle kāle jayaiṣiṇā /
uktavatyasi gāndhāri yato dharmastato jayaḥ //
Nie pamiętam, byś mówiła, Gandhari, niedbałe słowa
albo jakieś nieprawdziwe, jesteś bowiem tak rozważna.
na cāpyatītāṃ gāndhāri vācaṃ te vitathām aham /
smarāmi bhāṣamāṇāyāstathā praṇihitā hyasi //
Ty na względzie prawość mając i w zgodzie z nią przemawiając,
powściągnij swój gniew, Gandhari, nie czyń tak, oddana prawdzie.”
sā tvaṃ dharmaṃ parismṛtya vācā coktvā manasvini /
kopaṃ saṃyaccha gāndhāri maivaṃ bhūḥ satyavādini //
Gandhari rzekła:
We wściekłość nie wpadam, panie, ani zguby ich nie pragnę
lecz w bólu po synach wielkim umysł mój jakby się chwieje.
gāndhāryuvāca /
bhagavannābhyasūyāmi naitān icchāmi naśyataḥ /
putraśokena tu balānmano vihvalatīva me //
Teraz muszę tak jak Kunti, i ja chronić synów Kunti,
jak ich teraz Dhrytarasztra musi chronić, tak ja muszę.
yathaiva kuntyā kaunteyā rakṣitavyāstathā mayā /
yathaiva dhṛtarāṣṭreṇa rakṣitavyāstathā mayā //
Z przewinienia Durjodhany i Saubali Śakuniego ,
Karny oraz Duhśasany ród Kuru zniszczony został.
duryodhanāparādhena śakuneḥ saubalasya ca /
karṇaduḥśāsanābhyāṃ ca vṛtto 'yaṃ kurusaṃkṣayaḥ //
Nie zawinił tu Bibhatsu , ni syn Prythy – Wilczobrzuchy,
Nakula czy Sahadewa, a tym bardziej Judhiszthira.
nāparādhyati bībhatsur na ca pārtho vṛkodaraḥ /
nakulaḥ sahadevo vā naiva jātu yudhiṣṭhiraḥ //
Bo walczący Kaurawowie rozszarpując się wzajemnie
zginęli z innymi razem, nie czynię zarzutów tutaj.
yudhyamānā hi kauravyāḥ kṛntamānāḥ parasparam /
nihatāḥ sahitāścānyaistatra nāstyapriyaṃ mama //
Lecz ten czyn, którego Bhima arogancki się dopuści,
kiedy wyzwał Durjodhanę do rozprawy na maczugi,
a widział to Wasudewa,
yat tu karmākarod bhīmo vāsudevasya paśyataḥ /
duryodhanaṃ samāhūya gadāyuddhe mahāmanāḥ //
gdy poznał, że Durjodhana sprytem w walce go przewyższa,
zadał cios poniżej pępka, to wzburzenie moje wzmaga.
śikṣayābhyadhikaṃ jñātvā carantaṃ bahudhā raṇe /
adho nābhyāṃ prahṛtavāṃstanme kopam avardhayat //
Bo jak mogli wojownicy w boju, by ocalić życie,
prawość zniszczyć, nauczaną przez czcigodnych znawców prawa?
kathaṃ nu dharmaṃ dharmajñaiḥ samuddiṣṭaṃ mahātmabhiḥ /
tyajeyur āhave śūrāḥ prāṇahetoḥ kathaṃcana //