Rozdział 38

Chwalebny Pan rzekł:
Jaźni czystość, brak bojaźni, utwierdzenie w jodze wiedzy,
dar, ofiara, powściągliwość, studia, prostota, asceza,

6.38.1

śrībhagavānuvāca /
abhayaṃ sattvasaṃśuddhirjñānayogavyavasthitiḥ /
dānaṃ damaśca yajñaśca svādhyāyastapa ārjavam //

niekrzywdzenie, prawdomówność, wyrzeczenie i brak gniewu,
spokój oraz brak obmowy, litość dla każdej istoty,
brak chciwości, delikatność, wstydliwość i brak chwiejności,

6.38.2

ahiṃsā satyamakrodhastyāgaḥ śāntirapaiśunam /
dayā bhūteṣvaloluptvaṃ mārdavaṃ hrīracāpalam //

wigor, tolerancja, wola, czystość, nie nadmierna duma,
brak wrogości – oto boska jest majętność zrodzonego.

6.38.3

tejaḥ kṣamā dhṛtiḥ śaucamadroho nātimānitā /
bhavanti saṃpadaṃ daivīmabhijātasya bhārata //

Obłuda, nadmierna duma, arogancja, złość, niewiedza,
szorstkość – oto sześcioraka antyboska jest majętność.

6.38.4

dambho darpo 'timānaśca krodhaḥ pāruṣyameva ca /
ajñānaṃ cābhijātasya pārtha saṃpadamāsurīm //

Wyzwala boska majętność, pęta zaś ta antyboska.
Lecz się nie martw, synu Pandu, tyś zrodzony z boskim mieniem.

6.38.5

daivī saṃpadvimokṣāya nibandhāyāsurī matā /
mā śucaḥ saṃpadaṃ daivīmabhijāto 'si pāṇḍava //

W świecie tym dwie emanacje istot: boska, antyboska.
Rzekłem o tej boskiej wiele, słuchaj więc o antyboskiej.

6.38.6

dvau bhūtasargau loke 'smindaiva āsura eva ca /
daivo vistaraśaḥ prokta āsuraṃ pārtha me śṛṇu //

Co wykonać, co poniechać – ród demonów nie rozumie.
Nie masz w nich krztyny czystości, manier czy prawdomówności.

6.38.7

pravṛttiṃ ca nivṛttiṃ ca janā na vidurāsurāḥ /
na śaucaṃ nāpi cācāro na satyaṃ teṣu vidyate //

Mówią, że świat nie ma władcy, bez podstawy, nieprawdziwy,
że nie powstał z wcześniejszego. Czyż chuć nie jest jego źródłem?

6.38.8

asatyamapratiṣṭhaṃ te jagadāhuranīśvaram /
aparasparasambhūtaṃ kimanyatkāmahaitukam //

W sądzie tym się utwierdziwszy, wrodzy, o okrutnych czynach,
ich myśl wąska, jaźń zgubiona, dążą do zagłady świata.

6.38.9

etāṃ dṛṣṭimavaṣṭabhya naṣṭātmāno 'lpabuddhayaḥ /
prabhavantyugrakarmāṇaḥ kṣayāya jagato 'hitāḥ //

A na żądzy się oparłszy, którą trudno jest nasycić,
dumni, pyszni i obłudni w omroczeniu się chwytają
złych przekonań i spełniają śluby, które są nieczyste.

6.38.10

kāmamāśritya duṣpūraṃ dambhamānamadānvitāḥ /
mohādgṛhītvāsadgrāhānpravartante 'śucivratāḥ //

W trosk bezmiarze pogrążeni, których skutkiem jest zniszczenie,
pewni, że nie ma nad żądze i przyjemność nic lepszego.

6.38.11

cintāmaparimeyāṃ ca pralayāntāmupāśritāḥ /
kāmopabhogaparamā etāvaditi niścitāḥ //

W setki pragnień zamotani, są oddani żądzy, złości,
dla jadła i uciech dążą bezprawnie do dóbr sutości.

6.38.12

āśāpāśaśatairbaddhāḥ kāmakrodhaparāyaṇāḥ /
īhante kāmabhogārthamanyāyenārthasaṃcayān //

„Oto dzisiaj to zdobyłem, tamto też marzenie spełnię.
To bogactwo jest już moim, inne również wnet osiągnę.

6.38.13

idamadya mayā labdham idaṃ prāpsye manoratham /
idamastīdamapi me bhaviṣyati punardhanam //

Tego wroga już zabiłem, tamtych także się pozbędę.
Jam jest władcą, ja doświadczam, jam spełniony, szczęsny, silny.

6.38.14

asau mayā hataḥ śatrur haniṣye cāparānapi /
īśvaro 'ham ahaṃ bhogī siddho 'haṃ balavānsukhī //

Jam majętny, ród mój przedni, kogóż ze mną można równać?
Dary dam, ofiarę złożę, będę kontent” – tak to ważą
ci niewiedzą zamroczeni.

6.38.15

āḍhyo 'bhijanavānasmi ko 'nyo 'sti sadṛśo mayā /
yakṣye dāsyāmi modiṣya ityajñānavimohitāḥ //

Błądząc w myślach bez umiaru, zamotani w sieci złudzeń,
lgną do uciech i rozkoszy - ci w nieczyste piekło runą.

6.38.16

anekacittavibhrāntā mohajālasamāvṛtāḥ /
prasaktāḥ kāmabhogeṣu patanti narake 'śucau //

Sami siebie wielce cenią, dumni, mieniem upojeni,
wbrew zasadom i obłudnie jeno z nazwy ich ofiary.

6.38.17

ātmasaṃbhāvitāḥ stabdhā dhanamānamadānvitāḥ /
yajante nāmayajñaiste dambhenāvidhipūrvakam //

Zazdrośnicy, którzy trwają w sile, dumie, egotyzmie
żądzy, gniewie nienawidzą mnie w swoim i cudzym ciele.

6.38.18

ahaṃkāraṃ balaṃ darpaṃ kāmaṃ krodhaṃ ca saṃśritāḥ /
māmātmaparadeheṣu pradviṣanto 'bhyasūyakāḥ //

Okrutnych, nienawidzących, najpodlejszych, niepomyślnych
ciskam wciąż w kołowrót wcieleń tylko w łona demoniczne.

6.38.19

tānahaṃ dviṣataḥ krūrānsaṃsāreṣu narādhamān /
kṣipāmyajasramaśubhānāsurīṣveva yoniṣu //

Wchodząc w demoniczne łona, głupcy w żadnych narodzinach
do mnie nigdy nie dochodzą, idą do podłego celu.

6.38.20

āsurīṃ yonimāpannā mūḍhā janmani janmani /
māmaprāpyaiva kaunteya tato yāntyadhamāṃ gatim //

Wrota piekieł są potrójne: żądza, gniew, a z nimi chciwość.
Śmiercią one są dla jaźni, trójkę tę precz trzeba rzucić.

6.38.21

trividhaṃ narakasyedaṃ dvāraṃ nāśanamātmanaḥ /
kāmaḥ krodhastathā lobhas tasmādetattrayaṃ tyajet //

Człowiek, który się wyzwolił od tej trójki wrót ku mroku,
działa dla swojego dobra, do przedniego kroczy celu.

6.38.22

etairvimuktaḥ kaunteya tamodvāraistribhirnaraḥ /
ācaratyātmanaḥ śreyas tato yāti parāṃ gatim //

Kto porzucił ksiąg nakazy, działa podług własnej żądzy,
nie sięgnie doskonałości, szczęścia i przedniego celu.

6.38.23

yaḥ śāstravidhimutsṛjya vartate kāmakārataḥ /
na sa siddhimavāpnoti na sukhaṃ na parāṃ gatim //

Niech ci księgi będą wzorem złej i dobrej powinności,
a poznawszy pism zasady, czyn winieneś tutaj spełniać.

6.38.24

tasmācchāstraṃ pramāṇaṃ te kāryākāryavyavasthitau /
jñātvā śāstravidhānoktaṃ karma kartumihārhasi //