I rzekł Sańdźaja:
Gdy syn Kunti, król Judhiszthira zobaczył wielką armię synów Dhratarasztry, gotową do walki, popadł w rozpacz. Zobaczył bowiem, jak szczelnie Bhiszma swój szyk ustawił i pomyślał, że nie da się go złamać. W desperacji rzekł do Ardźuny:
— Jak my możemy, Zdobywco-Skarbu, walczyć w wojnie z Synami Dhrytarasztry, jeśli wielki ojciec rodu stanął po ich stronie? Niewzruszony, nie do złamania jest ten szyk, wszak to Bhiszma, dręczyciel wrogów, wielki mocarz ustawił go zgodnie z zaleceniami traktatów, zgodnie ze sztuką wojenną. Oto nabrałem wątpliwości co do moich wojsk, ciemiężco nieprzyjaciół! Jakże damy radę tak mocnemu szykowi? (5)
Popatrzył Ardźuna, zabójca wrogów, na twoją armię, królu i rzekł do załamanego Judhiszthiry, syna Prythy:
— Posłuchaj, jak ci, których są mniej, zwyciężyć mogą bohaterów, którzy są mądrzejsi, pełni cnót, nawet gdy ich jest więcej, panie plemion! Powiem ci, jak to zrobić, o królu wolny od zawiści! Wie o tym wieszcz Narada, Bhiszma i Drona, Pandawo!
Dawno temu, gdy toczyła się wojna bogów z Asurami, Praojciec tak oto powiedział do wielkiego Indry i innych mieszkańców nieba: „Ci, co pragną zwycięstwa, zdobędą je nie dzięki sile i męstwu, ale raczej dzięki prawdzie, łagodności, prawu i wysiłkowi. (10) Porzućcie bezprawie, chciwość i omroczenie, wytrwali bądźcie w staraniach i walczcie nie myśląc o sobie! Bo tam, gdzie jest prawo, jest też i zwycięstwo! Wiedz o tym, królu, że nasze zwycięstwo w tej wojnie jest pewne, bo mówił mi Narada, że ono jest tam, gdzie jest Kryszna! Ono jest jego cechą. Ono za nim bieży. I jak zwycięstwo jest jego cechą, jego drugą cechą jest skromność. On Pasterz jest pełen nieskończonego światła, niewzruszony wśród hord wrogich, ów człowiek najbardziej odwieczny. Gdzie jest Kryszna, tam będzie zwycięstwo!
W dawnych czasach to on przybrał postać Hariego Waikunthy, uzbrojonego w oręż niezniszczalny i zaryczał do bogów i Asurów: „Który z was zwycięży?” (15) „Zwyciężymy, gdy za Kryszną pójdziemy!” — i zaprawdę, zwyciężyli ci, co mu tak odkrzyknęli. I to z jego łaski bogowie z Indrą mocarnym na czele cały trójświat zdobyli. Dlatego nie widzę żadnego powodu, byś się turbował, Bharato, skoro Władca Trzydziestu Bogów, który doznaje wszystkiego, twojego zwycięstwa pragnie!
Gdy syn Kunti, król Judhiszthira zobaczył wielką armię synów Dhratarasztry, gotową do walki, popadł w rozpacz. Zobaczył bowiem, jak szczelnie Bhiszma swój szyk ustawił i pomyślał, że nie da się go złamać. W desperacji rzekł do Ardźuny:
— Jak my możemy, Zdobywco-Skarbu, walczyć w wojnie z Synami Dhrytarasztry, jeśli wielki ojciec rodu stanął po ich stronie? Niewzruszony, nie do złamania jest ten szyk, wszak to Bhiszma, dręczyciel wrogów, wielki mocarz ustawił go zgodnie z zaleceniami traktatów, zgodnie ze sztuką wojenną. Oto nabrałem wątpliwości co do moich wojsk, ciemiężco nieprzyjaciół! Jakże damy radę tak mocnemu szykowi? (5)
Popatrzył Ardźuna, zabójca wrogów, na twoją armię, królu i rzekł do załamanego Judhiszthiry, syna Prythy:
— Posłuchaj, jak ci, których są mniej, zwyciężyć mogą bohaterów, którzy są mądrzejsi, pełni cnót, nawet gdy ich jest więcej, panie plemion! Powiem ci, jak to zrobić, o królu wolny od zawiści! Wie o tym wieszcz Narada, Bhiszma i Drona, Pandawo!
Dawno temu, gdy toczyła się wojna bogów z Asurami, Praojciec tak oto powiedział do wielkiego Indry i innych mieszkańców nieba: „Ci, co pragną zwycięstwa, zdobędą je nie dzięki sile i męstwu, ale raczej dzięki prawdzie, łagodności, prawu i wysiłkowi. (10) Porzućcie bezprawie, chciwość i omroczenie, wytrwali bądźcie w staraniach i walczcie nie myśląc o sobie! Bo tam, gdzie jest prawo, jest też i zwycięstwo! Wiedz o tym, królu, że nasze zwycięstwo w tej wojnie jest pewne, bo mówił mi Narada, że ono jest tam, gdzie jest Kryszna! Ono jest jego cechą. Ono za nim bieży. I jak zwycięstwo jest jego cechą, jego drugą cechą jest skromność. On Pasterz jest pełen nieskończonego światła, niewzruszony wśród hord wrogich, ów człowiek najbardziej odwieczny. Gdzie jest Kryszna, tam będzie zwycięstwo!
W dawnych czasach to on przybrał postać Hariego Waikunthy, uzbrojonego w oręż niezniszczalny i zaryczał do bogów i Asurów: „Który z was zwycięży?” (15) „Zwyciężymy, gdy za Kryszną pójdziemy!” — i zaprawdę, zwyciężyli ci, co mu tak odkrzyknęli. I to z jego łaski bogowie z Indrą mocarnym na czele cały trójświat zdobyli. Dlatego nie widzę żadnego powodu, byś się turbował, Bharato, skoro Władca Trzydziestu Bogów, który doznaje wszystkiego, twojego zwycięstwa pragnie!
saṃjaya uvāca /
bṛhatīṃ dhārtarāṣṭrāṇāṃ dṛṣṭvā senāṃ samudyatām /
viṣādam agamad rājā kuntīputro yudhiṣṭhiraḥ //
bṛhatīṃ dhārtarāṣṭrāṇāṃ dṛṣṭvā senāṃ samudyatām /
viṣādam agamad rājā kuntīputro yudhiṣṭhiraḥ //
vyūhaṃ bhīṣmeṇa cābhedyaṃ kalpitaṃ prekṣya pāṇḍavaḥ /
abhedyam iva samprekṣya viṣaṇṇo 'rjunam abravīt //
abhedyam iva samprekṣya viṣaṇṇo 'rjunam abravīt //
dhanaṃjaya kathaṃ śakyam asmābhir yoddhum āhave /
dhārtarāṣṭrair mahābāho yeṣāṃ yoddhā pitāmahaḥ //
dhārtarāṣṭrair mahābāho yeṣāṃ yoddhā pitāmahaḥ //
akṣobhyo 'yam abhedyaśca bhīṣmeṇāmitrakarśinā /
kalpitaḥ śāstradṛṣṭena vidhinā bhūritejasā //
kalpitaḥ śāstradṛṣṭena vidhinā bhūritejasā //
te vayaṃ saṃśayaṃ prāptāḥ sasainyāḥ śatrukarśana /
katham asmānmahāvyūhād udyānaṃ no bhaviṣyati //
katham asmānmahāvyūhād udyānaṃ no bhaviṣyati //
athārjuno 'bravīt pārthaṃ yudhiṣṭhiram amitrahā /
viṣaṇṇam abhisamprekṣya tava rājann anīkinīm //
viṣaṇṇam abhisamprekṣya tava rājann anīkinīm //
prajñayābhyadhikāñ śūrān guṇayuktān bahūn api /
jayantyalpatarā yena tannibodha viśāṃ pate //
jayantyalpatarā yena tannibodha viśāṃ pate //
tat tu te kāraṇaṃ rājan pravakṣyāmyanasūyave /
nāradastam ṛṣir veda bhīṣmadroṇau ca pāṇḍava //
nāradastam ṛṣir veda bhīṣmadroṇau ca pāṇḍava //
etam evārtham āśritya yuddhe devāsure 'bravīt /
pitāmahaḥ kila purā mahendrādīn divaukasaḥ //
pitāmahaḥ kila purā mahendrādīn divaukasaḥ //
na tathā balavīryābhyāṃ vijayante jigīṣavaḥ /
yathā satyānṛśaṃsyābhyāṃ dharmeṇaivodyamena ca //
yathā satyānṛśaṃsyābhyāṃ dharmeṇaivodyamena ca //
tyaktvādharmaṃ ca lobhaṃ ca mohaṃ codyamam āsthitāḥ /
yudhyadhvam anahaṃkārā yato dharmastato jayaḥ //
yudhyadhvam anahaṃkārā yato dharmastato jayaḥ //
evaṃ rājan vijānīhi dhruvo 'smākaṃ raṇe jayaḥ /
yathā me nāradaḥ prāha yataḥ kṛṣṇastato jayaḥ //
yathā me nāradaḥ prāha yataḥ kṛṣṇastato jayaḥ //
guṇabhūto jayaḥ kṛṣṇe pṛṣṭhato 'nveti mādhavam /
anyathā vijayaścāsya saṃnatiścāparo guṇaḥ //
anyathā vijayaścāsya saṃnatiścāparo guṇaḥ //
anantatejā govindaḥ śatrupūgeṣu nirvyathaḥ /
puruṣaḥ sanātanatamo yataḥ kṛṣṇastato jayaḥ //
puruṣaḥ sanātanatamo yataḥ kṛṣṇastato jayaḥ //
purā hyeṣa harir bhūtvā vaikuṇṭho 'kuṇṭhasāyakaḥ /
surāsurān avasphūrjann abravīt ke jayantviti //
surāsurān avasphūrjann abravīt ke jayantviti //
anu kṛṣṇaṃ jayemeti yair uktaṃ tatra tair jitam /
tatprasādāddhi trailokyaṃ prāptaṃ śakrādibhiḥ suraiḥ //
tatprasādāddhi trailokyaṃ prāptaṃ śakrādibhiḥ suraiḥ //
tasya te na vyathāṃ kāṃcid iha paśyāmi bhārata /
yasya te jayam āśāste viśvabhuk tridaśeśvaraḥ //
yasya te jayam āśāste viśvabhuk tridaśeśvaraḥ //