d--- layout: chapter --- Rozdział 34 - Mahabharata Rozdział 34 | Mahabharata Link
Ardźuna rzekł:
Którzy lepiej znają jogę?
Czy czciciele zaprzęgnięci, którzy wielbią stale ciebie,
czy też ci, co niepodzielne i nieprzejawione wielbią
arjuna uvāca /
evaṃ satatayuktā ye bhaktāstvāṃ paryupāsate /
ye cāpyakṣaramavyaktaṃ teṣāṃ ke yogavittamāḥ //
Chwalebny Pan rzekł:
Których myśli we mnie trwają, którzy przęgnąc się mnie wielbią,
obdarzeni wielką wiarą, tych uważam za najlepszych.
śrībhagavānuvāca /
mayyāveśya mano ye māṃ nityayuktā upāsate /
śraddhayā parayopetāste me yuktatamā matāḥ //
Ci, co wielbią niepodzielne, niewskazane, niezjawione,
wszędobylskie, niepojęte, bierne, stałe, niewzruszone,
ye tvakṣaramanirdeśyamavyaktaṃ paryupāsate /
sarvatragamacintyaṃ ca kūṭasthamacalaṃ dhruvam //
powściągnęli rzeszę zmysłów, zawsze rozum ich jednaki,
dobrem wszystkich się radują – oni też mnie osiągają.
saṃniyamyendriyagrāmaṃ sarvatra samabuddhayaḥ /
te prāpnuvanti māmeva sarvabhūtahite ratāḥ //
Ich udręka jednak większa, do niezjawy myśl ich lgnąca,
a cel niezjawiony trudno sięgnąć jest mającym ciała.
kleśo 'dhikatarasteṣāmavyaktāsaktacetasām /
avyaktā hi gatirduḥkhaṃ dehavadbhiravāpyate //
Ale którzy wszelkie czyny we mnie zdali, mnie oddani,
i wyłączną jogą o mnie rozmyślają i mnie wielbią,
ye tu sarvāṇi karmāṇi mayi saṃnyasya matparāḥ /
ananyenaiva yogena māṃ dhyāyanta upāsate //
tych wnet wznoszę z oceanu kołowrotu śmiertelnego,
gdyż ich myśli, synu Prythy, stale są złożone we mnie.
teṣāmahaṃ samuddhartā mṛtyusaṃsārasāgarāt /
bhavāmi nacirātpārtha mayyāveśitacetasām //
Myśli swoje we mnie umieść, rozum mnie jedynie poświęć,
wtedy to zamieszkasz we mnie, tutaj nie ma wątpliwości.
mayyeva mana ādhatsva mayi buddhiṃ niveśaya /
nivasiṣyasi mayyeva ata ūrdhvaṃ na saṃśayaḥ //
Kiedy jednak myśli stałej nie potrafisz mi poświęcić,
to dzięki praktyce jogi chciej mnie sięgnąć, o Zdobywco.
atha cittaṃ samādhātuṃ na śaknoṣi mayi sthiram /
abhyāsayogena tato māmicchāptuṃ dhanaṃjaya //
Gdyś niezdolnym do praktyki, pracy dla mnie się poświęcaj,
bo kto dla mnie spełnia czyny, ten osiągnie doskonałość.
abhyāse 'pyasamartho 'si matkarmaparamo bhava /
madarthamapi karmāṇi kurvansiddhimavāpsyasi //
Gdy i tego nie potrafisz, szukaj wsparcia w mojej jodze,
a gdy jaźń swoją okiełznasz, porzuć owoc wszelkich czynów.
athaitadapyaśakto 'si kartuṃ madyogamāśritaḥ /
sarvakarmaphalatyāgaṃ tataḥ kuru yatātmavān //
Lepsza wiedza od praktyki, a od wiedzy rozmyślanie,
odeń czynów się zrzeczenie, a tuż za nim wyciszenie.
śreyo hi jñānamabhyāsājjñānāddhyānaṃ viśiṣyate /
dhyānātkarmaphalatyāgas tyāgācchāntiranantaram //
Kto nie darzy nienawiścią, przyjacielski, współczujący,
bez poczucia „ja” i „moje”, cierpiąc, ciesząc się jednaki,
adveṣṭā sarvabhūtānāṃ maitraḥ karuṇa eva ca /
nirmamo nirahaṃkāraḥ samaduḥkhasukhaḥ kṣamī //
cierpliwy i zawsze kontent, jogin, który włada sobą,
o niezłomnym przekonaniu, mnie poświęcił myśl i rozum –
– ten mój czciciel jest mi drogi.
saṃtuṣṭaḥ satataṃ yogī yatātmā dṛḍhaniścayaḥ /
mayyarpitamanobuddhiryo madbhaktaḥ sa me priyaḥ //
Świat się jego nie obawia i on światem się nie trwoży,
wyzwolony z obaw, lęków, ekscytacji, porywczości –
– kto jest takim, ten mi drogi.
yasmānnodvijate loko lokānnodvijate ca yaḥ /
harṣāmarṣabhayodvegairmukto yaḥ sa ca me priyaḥ //
Beztroski i niewzruszony, czysty, zręczny, neutralny,
kto przedsięwzięć wszech zaniechał – ten mój czciciel jest mi drogi.
anapekṣaḥ śucirdakṣa udāsīno gatavyathaḥ /
sarvārambhaparityāgī yo madbhaktaḥ sa me priyaḥ //
Bez podniety, bez niechęci, bez smutku i bez tęsknoty,
zła i dobra kto się wyrzekł – gdy ma miłość, jest mi drogi.
yo na hṛṣyati na dveṣṭi na śocati na kāṅkṣati /
śubhāśubhaparityāgī bhaktimānyaḥ sa me priyaḥ //
Względem wroga, przyjaciela, względem wzgardy i szacunku,
zimna, ciepła, szczęścia, smutku jest jednaki, bez przywiązań,
samaḥ śatrau ca mitre ca tathā mānāvamānayoḥ /
śītoṣṇasukhaduḥkheṣu samaḥ saṅgavivarjitaḥ //
ma za jedno tak pochwałę, jak przyganę, zawsze cichy,
zadowala się czymkolwiek, nie ma domu, myśl ma stałą –
– gdy mnie kocha, jest mi drogi.
tulyanindāstutirmaunī saṃtuṣṭo yena kenacit /
aniketaḥ sthiramatirbhaktimānme priyo naraḥ //
Ci, co czczą prawości nektar - jak powyżej opisałem -
wielbiciele mi oddani, ufni, są mi wielce mili.
ye tu dharmyāmṛtamidaṃ yathoktaṃ paryupāsate /
śraddadhānā matparamā bhaktāste 'tīva me priyāḥ //