d--- layout: chapter --- Rozdział 22 - Mahabharata Rozdział 22 | Mahabharata Link
Gandhari rzekła:
Żrą z Awanti bohatera – Bhimasena go powalił –
sępy i szakale, jakby nie miał krewnych, choć ma wielu.
gāndhāryuvāca /
āvantyaṃ bhīmasenena bhakṣayanti nipātitam /
gṛdhragomāyavaḥ śūraṃ bahubandhum abandhuvat //
Spójrz jak ten, Zabójco Madhu, który wrogom rzeź zgotował,
na łożu dla bohaterów leży cały krwią zbroczony.
taṃ paśya kadanaṃ kṛtvā śatrūṇāṃ madhusūdana /
śayānaṃ vīraśayane rudhireṇa samukṣitam //
Szakale i marabuty, różne inne dzikie bestie,
szarpią nim na wszelkie strony, popatrz jak czas się obraca.
taṃ sṛgālāśca kaṅkāśca kravyādāśca pṛthagvidhāḥ /
tena tena vikarṣanti paśya kālasya paryayam //
Na łożu herosów leży heros, który gnał do bitwy,
z Awanti, a wokół niego kobiety łkające siedzą.
śayānaṃ vīraśayane vīram ākrandasāriṇam /
āvantyam abhito nāryo rudatyaḥ paryupāsate //
Patrz, Kryszno, Bahlika mądry , syn Pratipy , wielki łucznik,
powalony ostrą strzałą leży niczym śpiący tygrys.
prātipīyaṃ maheṣvāsaṃ hataṃ bhallena bāhlikam /
prasuptam iva śārdūlaṃ paśya kṛṣṇa manasvinam //
Nader jasno lśni oblicze jego, choć zabity został,
jak księżyca blask błyszczący w pełni księżycową nocą.
atīva mukhavarṇo 'sya nihatasyāpi śobhate /
somasyevābhipūrṇasya paurṇamāsyāṃ samudyataḥ //
Martwy padł syn Wryddhakszatry , zabił go syn wroga Paki
w bólu po utracie syna wypełniając przyrzeczenie.
putraśokābhitaptena pratijñāṃ parirakṣatā /
pākaśāsaninā saṃkhye vārddhakṣatrir nipātitaḥ //
Pobił jedenaście armii wielki duchem i patrz, zabił
chronionego Dźajadrathę pragnąc spełnić swą przysięgę.
ekādaśa camūr jitvā rakṣyamāṇaṃ mahātmanā /
satyaṃ cikīrṣatā paśya hatam enaṃ jayadratham //
Pana Sindhów i Sauwirów, mądrego, pełnego dumy
Dźajadrathę żrą szakale i sępy, Dręczący Ludzi!
sindhusauvīrabhartāraṃ darpapūrṇaṃ manasvinam /
bhakṣayanti śivā gṛdhrā janārdana jayadratham //
Chronią go oddane żony, lecz bestie, o Niewzruszony,
zaciągają go do rowu w pobliżu wydrążonego.
saṃrakṣyamāṇaṃ bhāryābhir anuraktābhir acyuta /
bhaṣanto vyapakarṣanti gahanaṃ nimnam antikāt //
Otaczają oraz chronią tego o ramionach wielkich
kobiety Sindhów, Sauwirów, Gandharwów, Kambodźów, Jonów .
tam etāḥ paryupāsante rakṣamāṇā mahābhujam /
sindhusauvīragāndhārakāmbojayavanastriyaḥ //
Gdy wraz z Kekajami porwał Krysznę i gnał Dźajadratha,
wówczas winni Pandawowie zabić go, Dręczący Ludzi!
yadā kṛṣṇām upādāya prādravat kekayaiḥ saha /
tadaiva vadhyaḥ pāṇḍūnāṃ janārdana jayadrathaḥ //
Skoro szanując Duhśalę uwolnili Dźajadrathę
wówczas, dlaczego dziś, Kryszno, znów jej nie uszanowali.
duḥśalāṃ mānayadbhistu yadā mukto jayadrathaḥ /
katham adya na tāṃ kṛṣṇa mānayanti sma te punaḥ //
Oto moja młoda córka lamentując, pełna bólu,
już to zabić się próbuje, już to przeklina Pandawów.
saiṣā mama sutā bālā vilapantī suduḥkhitā /
pramāpayati cātmānam ākrośati ca pāṇḍavān //
Cóż mi będzie większym bólem niźli córka – młoda wdowa
i synowe, Kryszno, którym mężów położono trupem?
kiṃ nu duḥkhataraṃ kṛṣṇa paraṃ mama bhaviṣyati /
yat sutā vidhavā bālā snuṣāśca nihateśvarāḥ //
Ach, spójrz na Duhśalę, która jakby bez bólu i strachu
nie znajdując głowy męża biega w jedną, drugą stronę .
aho dhig duḥśalāṃ paśya vītaśokabhayām iva /
śiro bhartur anāsādya dhāvamānām itastataḥ //
Ten, który Pandawów wszystkich wstrzymał, gdy wspomagać chcieli
chłopca, ten, co gromił armie, sam we władzę śmierci popadł .
vārayāmāsa yaḥ sarvān pāṇḍavān putragṛddhinaḥ /
sa hatvā vipulāḥ senāḥ svayaṃ mṛtyuvaśaṃ gataḥ //
Tego niczym słonia w szale, woja niezwyciężanego
otaczając opłakują żony – każdej twarz jak księżyc.
taṃ mattam iva mātaṅgaṃ vīraṃ paramadurjayam /
parivārya rudantyetāḥ striyaścandropamānanāḥ //