Rozdział 54

Sańdźaja rzekł:
Nocy tej nie mogli zasnąć Wasudewa z Dóbr Zdobywcą,
z bólu cierpiąc i rozpaczy, dysząc jak dwie groźne żmije.

7.54.1

saṃjaya uvāca /
tāṃ niśāṃ duḥkhaśokārtau śvasantāviva coragau /
nidrāṃ naivopalebhāte vāsudevadhanaṃjayau //

Nary oraz Narajany złość poznawszy, z niepokojem
bogowie wraz z dziećmi Wasu rozważali: „Cóż się stanie?”.

7.54.2

naranārāyaṇau kruddhau jñātvā devāḥ savāsavāḥ /
vyathitāś cintayāmāsuḥ kiṃsvid etad bhaviṣyati //

Wiatry srogie wszędy dęły, suche, upiorność wieszczące,
w tarczy słońca zobaczono rząd chmur, który je przesłaniał.

7.54.3

vavuśca dāruṇā vātā rūkṣā ghorābhiśaṃsinaḥ /
sakabandhastathāditye parighaḥ samadṛśyata //

Z pustki pioruny gruchnęły z gromem oraz błyskawicą,
zadrżała powierzchnia ziemi wraz z górami i lasami.

7.54.4

śuṣkāśanyaśca niṣpetuḥ sanirghātāḥ savidyutaḥ /
cacāla cāpi pṛthivī saśailavanakānanā //

Morza się rozdygotały, sioła wodnego stworzenia,
rzeki, co ku morzu płyną, nurt ku górze zawróciły.

7.54.5

cukṣubhuśca mahārāja sāgarā makarālayāḥ /
pratisrotaḥ pravṛttāśca tathā gantuṃ samudragāḥ //

Zachowanie było dziwne wozów, ludzi, słoni, koni,
pomnożenie świata zmarłych radowało trupożerców.

7.54.6

rathāśvanaranāgānāṃ pravṛttam adharottaram /
kravyādānāṃ pramodārthaṃ yamarāṣṭravivṛddhaye //

Zawodziły wszem zwierzęta, kał, urynę wydzielając.
Widząc wszystkie przeraźliwe, włos jeżące złe omeny

7.54.7

vāhanāni śakṛnmūtre mumucū ruruduśca ha /
tān dṛṣṭvā dāruṇān sarvān utpātāṃl lomaharṣaṇān //

oraz słysząc o przysiędze siłacza Leworękiego,
zadrżeli wszyscy rycerze w twojej armii, o buhaju.

7.54.8

sarve te vyathitāḥ sainyāstvadīyā bharatarṣabha /
śrutvā mahābalasyogrāṃ pratijñāṃ savyasācinaḥ //

Tak do Kryszny rzekł Ardźuna, co był synem Głupcogromcy :
„Pokrzep siostrę swą, Subhadrę, jej synowej nieś pociechę.

7.54.9

atha kṛṣṇaṃ mahābāhur abravīt pākaśāsaniḥ /
āśvāsaya subhadrāṃ tvaṃ bhaginīṃ snuṣayā saha //

O Madhawo, lęki usuń siostry i synowej biednej ,
pociesz je słowem o prawdzie, wspartym na prastarych hymnach”.

7.54.10

snuṣā śvaśvrānaghāyaste viśoke kuru mādhava /
sāmnā satyena yuktena vacasāśvāsaya prabho //

Skłopotany Wasudewa poszedł k domostwu Ardźuny
i zbolałą śmiercią syna siostrę cierpiącą pocieszył:

7.54.11

tato 'rjunagṛhaṃ gatvā vāsudevaḥ sudurmanāḥ /
bhaginīṃ putraśokārtām āśvāsayata duḥkhitām //

„Nie rozpaczaj po młodzieńcu, córko Wrysznich wraz z synową,
czas odmierza koniec istot, nieuchronny, przeraźliwy.

7.54.12

mā śokaṃ kuru vārṣṇeyi kumāraṃ prati sasnuṣā /
sarveṣāṃ prāṇināṃ bhīru niṣṭhaiṣā kālanirmitā //

Dla męża z zacnego rodu, a zwłaszcza dla wojownika,
taka śmierć jak twego syna jest wspaniała, nie lamentuj.

7.54.13

kule jātasya vīrasya kṣatriyasya viśeṣataḥ /
sadṛśaṃ maraṇaṃ hyetat tava putrasya mā śucaḥ //

Cel przez mężnych upragniony dzięki opatrzności zyskał
za sprawą reguł rycerskich, rydwannik jak ojciec dzielny.

7.54.14

diṣṭyā mahāratho vīraḥ pitustulyaparākramaḥ /
kṣātreṇa vidhinā prāpto vīrābhilaṣitāṃ gatim //

Pokonawszy licznych wrogów i posławszy ich ku śmierci,
udał się do zbożnych światów, wiecznych, pełnych obfitości.

7.54.15

jitvā subahuśaḥ śatrūn preṣayitvā ca mṛtyave /
gataḥ puṇyakṛtāṃ lokān sarvakāmaduho 'kṣayān //

Święci chcą ten cel osiągnąć przez ascezę, osłuchanie,
wiedzę i śluby studenckie – twój syn właśnie go dostąpił.

7.54.16

tapasā brahmacaryeṇa śrutena prajñayāpi ca /
santo yāṃ gatim icchanti prāptastāṃ tava putrakaḥ //

Jesteś matką, żoną woja, woja krewną oraz córką,
więc nad synem nie płacz, miła, on najwyższy cel osiągnął.

7.54.17

vīrasūr vīrapatnī tvaṃ vīraśvaśurabāndhavā /
mā śucastanayaṃ bhadre gataḥ sa paramāṃ gatim //

Władca Sindhu, dzieciobójca, z krewnymi i przyjaciółmi,
nikczemnik owoce zerwie arogancji swej i buty.

7.54.18

prāpsyate cāpyasau kṣudraḥ saindhavo bālaghātakaḥ /
asyāvalepasya phalaṃ sasuhṛdgaṇabāndhavaḥ //

Kiedy jutrznia noc rozjaśni, grzesznik ów, o pięknobiodra,
choćby skrył się w mieście bogów, nie ujdzie synowi Prythy.

7.54.19

vyuṣṭāyāṃ tu varārohe rajanyāṃ pāpakarmakṛt /
na hi mokṣyati pārthāt sa praviṣṭo 'pyamarāvatīm //

Jutro dowiesz się o głowie władcy Sindhu w walce ściętej
i porwanej z pola Kurów, otrzyj łzy, już nie rozpaczaj.

7.54.20

śvaḥ śiraḥ śroṣyase tasya saindhavasya raṇe hṛtam /
samantapañcakād bāhyaṃ viśokā bhava mā rudaḥ //

Wypełniwszy prawa wojów, mąż dostąpił celu świętych,
ku któremu my dążymy i inni z broni żyjący.

7.54.21

kṣatradharmaṃ puraskṛtya gataḥ śūraḥ satāṃ gatim /
yāṃ vayaṃ prāpnuyāmeha ye cānye śastrajīvinaḥ //

Barczysty z kresą na piersi, który w boju się nie cofa
i najlepszych pokonuje, syn twój ku niebiosom poszedł,
ostudź więc gorączkę, piękna.

7.54.22

vyūḍhorasko mahābāhur anivartī varapraṇut /
gatastava varārohe putraḥ svargaṃ jvaraṃ jahi //

Wrodził się w swojego ojca i w rodzinę matki, mężny,
zabiwszy wrogów tysiące, rydwannik, bohater poległ.

7.54.23

anu jātaśca pitaraṃ mātṛpakṣaṃ ca vīryavān /
sahasraśo ripūn hatvā hataḥ śūro mahārathaḥ //

Pociesz zatem swą synową, o królowo, wojowniczko,
i zanadto nie rozpaczaj, jutro wieść miłą usłyszysz,
porzuć smutek, o córuchno.

7.54.24

āśvāsaya snuṣāṃ rājñi mā śucaḥ kṣatriye bhṛśam /
śvaḥ priyaṃ sumahacchrutvā viśokā bhava nandini //

Co syn Prythy przyobiecał, to nastąpi nieuchronnie,
wola małżonka twojego bezowocną być nie może.

7.54.25

yat pārthena pratijñātaṃ tat tathā na tad anyathā /
cikīrṣitaṃ hi te bhartur na bhavejjātu niṣphalam //

Chociażby bogowie, węże, nocne mary,
ludzie, trupożercy, skrzydlaci, asury
strzegli króla Sindhu na bitewnym polu,
zmierzchu nie doczeka przez nich otoczony”.

7.54.26

yadi ca manujapannagāḥ piśācā rajanicarāḥ patagāḥ surāsurāśca /
raṇagatam abhiyānti sindhurājaṃ na sa bhavitā saha tair api prabhāte //