Wieszczowie rzekli:
Wiecznym jest zwana, północnym ołtarzem
pana wszech stworzeń – Samantapańćaka.
Dawniej niebianie dary rozdający
to tu spełniali najlepszą ofiarę.
Wiecznym jest zwana, północnym ołtarzem
pana wszech stworzeń – Samantapańćaka.
Dawniej niebianie dary rozdający
to tu spełniali najlepszą ofiarę.
ṛṣaya ūcuḥ /
prajāpater uttaravedir ucyate sanātanā rāma samantapañcakam /
samījire yatra purā divaukaso vareṇa satreṇa mahāvarapradāḥ //
prajāpater uttaravedir ucyate sanātanā rāma samantapañcakam /
samījire yatra purā divaukaso vareṇa satreṇa mahāvarapradāḥ //
Onegdaj mądry, przedni wieszcz królewski
bezkresną mocą orał owo pole.
Jako że zorał je Kuru szlachetny,
stąd też i zowią je polem Kurowym.
bezkresną mocą orał owo pole.
Jako że zorał je Kuru szlachetny,
stąd też i zowią je polem Kurowym.
purā ca rājarṣivareṇa dhīmatā bahūni varṣāṇyamitena tejasā /
prakṛṣṭam etat kuruṇā mahātmanā tataḥ kurukṣetram itīha paprathe //
prakṛṣṭam etat kuruṇā mahātmanā tataḥ kurukṣetram itīha paprathe //
Rama rzekł:
O asceci, czemuż zorał pole to Kuru szlachetny?
O tym wielce pragnę słyszeć od was jak opowiadacie.
O asceci, czemuż zorał pole to Kuru szlachetny?
O tym wielce pragnę słyszeć od was jak opowiadacie.
rāma uvāca /
kimarthaṃ kuruṇā kṛṣṭaṃ kṣetram etanmahātmanā /
etad icchāmyahaṃ śrotuṃ kathyamānaṃ tapodhanāḥ //
kimarthaṃ kuruṇā kṛṣṭaṃ kṣetram etanmahātmanā /
etad icchāmyahaṃ śrotuṃ kathyamānaṃ tapodhanāḥ //
Wieszczowie rzekli:
Ongiś Śakra zstąpił z nieba, widząc, Ramo, jak to Kuru
ora w stałej gotowości i zapytał o przyczynę:
Ongiś Śakra zstąpił z nieba, widząc, Ramo, jak to Kuru
ora w stałej gotowości i zapytał o przyczynę:
ṛṣaya ūcuḥ /
purā kila kuruṃ rāma kṛṣantaṃ satatotthitam /
abhyetya śakrastridivāt paryapṛcchata kāraṇam //
purā kila kuruṃ rāma kṛṣantaṃ satatotthitam /
abhyetya śakrastridivāt paryapṛcchata kāraṇam //
„Czemuż robisz to, o władco, całe siły swe wkładając?
Cóż, o wieszczu, chcesz osiągnąć, że tak orasz owo pole?”
Cóż, o wieszczu, chcesz osiągnąć, że tak orasz owo pole?”
kim idaṃ vartate rājan prayatnena pareṇa ca /
rājarṣe kim abhipretaṃ yeneyaṃ kṛṣyate kṣitiḥ //
rājarṣe kim abhipretaṃ yeneyaṃ kṛṣyate kṣitiḥ //
Kuru rzekł:
„Stuofiarny, wszyscy ludzie, którzy na tym polu zemrą,
wraz wyzbyci wszelkich grzechów, k światom zbożnym się udadzą.”
„Stuofiarny, wszyscy ludzie, którzy na tym polu zemrą,
wraz wyzbyci wszelkich grzechów, k światom zbożnym się udadzą.”
kurur uvāca /
iha ye puruṣāḥ kṣetre mariṣyanti śatakrato /
te gamiṣyanti sukṛtāṃl lokān pāpavivarjitān //
iha ye puruṣāḥ kṣetre mariṣyanti śatakrato /
te gamiṣyanti sukṛtāṃl lokān pāpavivarjitān //
Zaśmiał się Bóg Śakra z niego i powrócił w trzecie niebo.
Nadal wieszcz królewski orał ziemię tym się nie zrażając.
Nadal wieszcz królewski orał ziemię tym się nie zrażając.
avahasya tataḥ śakro jagāma tridivaṃ prabhuḥ /
rājarṣir apyanirviṇṇaḥ karṣatyeva vasuṃdharām //
rājarṣir apyanirviṇṇaḥ karṣatyeva vasuṃdharām //
Stuofiarny wciąż przybywał i wciąż z niego się naśmiewał,
pytał się niezgnębionego i ponownie znów odchodził.
pytał się niezgnębionego i ponownie znów odchodził.
āgamyāgamya caivainaṃ bhūyo bhūyo 'vahasya ca /
śatakratur anirviṇṇaṃ pṛṣṭvā pṛṣṭvā jagāma ha //
śatakratur anirviṇṇaṃ pṛṣṭvā pṛṣṭvā jagāma ha //
Kiedy władca ziemię orał, srogą ascezę spełniając,
Śakra bogom opowiedział, co zapragnął król uczynić.
Śakra bogom opowiedział, co zapragnął król uczynić.
yadā tu tapasogreṇa cakarṣa vasudhāṃ nṛpaḥ /
tataḥ śakro 'bravīd devān rājarṣer yaccikīrṣitam //
tataḥ śakro 'bravīd devān rājarṣer yaccikīrṣitam //
Słysząc to niebianie rzekli do Tysiącokiego słowo:
„Śakro, jakimś darem wstrzymaj wieszcza-króla, jeśli zdołasz!
„Śakro, jakimś darem wstrzymaj wieszcza-króla, jeśli zdołasz!
tacchrutvā cābruvan devāḥ sahasrākṣam idaṃ vacaḥ /
vareṇa chandyatāṃ śakra rājarṣir yadi śakyate //
vareṇa chandyatāṃ śakra rājarṣir yadi śakyate //
Kiedy ludzie tu umarli będą k niebu się udawać,
nas nie wielbiąc ofiarami, działu swego nie zyskamy.”
nas nie wielbiąc ofiarami, działu swego nie zyskamy.”
yadi hyatra pramītā vai svargaṃ gacchanti mānavāḥ /
asmān aniṣṭvā kratubhir bhāgo no na bhaviṣyati //
asmān aniṣṭvā kratubhir bhāgo no na bhaviṣyati //
Zstąpił Śakra więc do króla i tak ozwał się do niego:
„Dosyć twego przygnębienia, waszmość niech mych słów wysłucha.
„Dosyć twego przygnębienia, waszmość niech mych słów wysłucha.
āgamya ca tataḥ śakrastadā rājarṣim abravīt /
alaṃ khedena bhavataḥ kriyatāṃ vacanaṃ mama //
alaṃ khedena bhavataḥ kriyatāṃ vacanaṃ mama //
Ludzie, którzy bez jedzenia, niestrudzeni ciała zrzucą
albo w bitwie tu polegną, choćby nawet czworonogi,
albo w bitwie tu polegną, choćby nawet czworonogi,
mānavā ye nirāhārā dehaṃ tyakṣyantyatandritāḥ /
yudhi vā nihatāḥ samyag api tiryaggatā nṛpa //
yudhi vā nihatāḥ samyag api tiryaggatā nṛpa //
ci to nieba zakosztują, o przemądry władco królów.”
„Niech tak będzie” – odpowiedział Kuru monarcha do Śakry.
„Niech tak będzie” – odpowiedział Kuru monarcha do Śakry.
te svargabhājo rājendra bhavantviti mahāmate /
tathāstviti tato rājā kuruḥ śakram uvāca ha //
tathāstviti tato rājā kuruḥ śakram uvāca ha //
Uzyskawszy pozwolenie, w głębi serca się radując,
znowu do trzeciego nieba szybko odszedł Balogromca.
znowu do trzeciego nieba szybko odszedł Balogromca.
tatastam abhyanujñāpya prahṛṣṭenāntarātmanā /
jagāma tridivaṃ bhūyaḥ kṣipraṃ balaniṣūdanaḥ //
jagāma tridivaṃ bhūyaḥ kṣipraṃ balaniṣūdanaḥ //
O Jadawo, wieszcz królewski niegdyś orał owo pole,
Śakra zaś zasługi przyznał wszystkim tym, co na nim umrą.
Śakra zaś zasługi przyznał wszystkim tym, co na nim umrą.
evam etad yaduśreṣṭha kṛṣṭaṃ rājarṣiṇā purā /
śakreṇa cāpyanujñātaṃ puṇyaṃ prāṇān vimuñcatām //
śakreṇa cāpyanujñātaṃ puṇyaṃ prāṇān vimuñcatām //
Władca niebian, sam król Śakra tutaj śpiewał takie wersy,
złożył je na polu Kuru, słuchaj ich, o Pługodzierżco.
złożył je na polu Kuru, słuchaj ich, o Pługodzierżco.
api cātra svayaṃ śakro jagau gāthāṃ surādhipaḥ /
kurukṣetre nibaddhāṃ vai tāṃ śṛṇuṣva halāyudha //
kurukṣetre nibaddhāṃ vai tāṃ śṛṇuṣva halāyudha //
Sam kurz z Kurowego pola, podniesiony tchnieniem wiatru,
największych spośród grzeszników wiedzie do pierwszego celu.
największych spośród grzeszników wiedzie do pierwszego celu.
pāṃsavo 'pi kurukṣetrād vāyunā samudīritāḥ /
api duṣkṛtakarmāṇaṃ nayanti paramāṃ gatim //
api duṣkṛtakarmāṇaṃ nayanti paramāṃ gatim //
Byki wśród niebian, pierwsi wśród braminów,
tacy jak Nryga bogowie wśród ludzi,
wielce bogate ofiary złożywszy,
ciała zrzucili i cel osiągnęli.
tacy jak Nryga bogowie wśród ludzi,
wielce bogate ofiary złożywszy,
ciała zrzucili i cel osiągnęli.
surarṣabhā brāhmaṇasattamāśca tathā nṛgādyā naradevamukhyāḥ /
iṣṭvā mahārhaiḥ kratubhir nṛsiṃha saṃnyasya dehān sugatiṃ prapannāḥ //
iṣṭvā mahārhaiḥ kratubhir nṛsiṃha saṃnyasya dehān sugatiṃ prapannāḥ //
Od Tarantuki aż po Antarukę,
od Maćakruki do Jeziorek Ramy
to Pole Kuru – Samatapańćaka
zwą Pana Stworzeń północnym ołtarzem.
od Maćakruki do Jeziorek Ramy
to Pole Kuru – Samatapańćaka
zwą Pana Stworzeń północnym ołtarzem.
tarantukārantukayor yad antaraṃ rāmahradānāṃ ca macakrukasya /
etat kurukṣetrasamantapañcakaṃ prajāpater uttaravedir ucyate //
etat kurukṣetrasamantapañcakaṃ prajāpater uttaravedir ucyate //
Nawet dla niebian jest pomyślne, czyste
oraz czcigodne, niebiańskich przymiotów.
Dlatego wszyscy ci obrońcy ziemi
zabici pójdą do wielkich dusz celu.
oraz czcigodne, niebiańskich przymiotów.
Dlatego wszyscy ci obrońcy ziemi
zabici pójdą do wielkich dusz celu.
śivaṃ mahat puṇyam idaṃ divaukasāṃ susaṃmataṃ svargaguṇaiḥ samanvitam /
ataśca sarve 'pi vasuṃdharādhipā hatā gamiṣyanti mahātmanāṃ gatim //
ataśca sarve 'pi vasuṃdharādhipā hatā gamiṣyanti mahātmanāṃ gatim //