d--- layout: chapter --- Rozdział 23 - Mahabharata Rozdział 23 | Mahabharata Link
Dhrytarasztra rzekł:
Cóż, Sandźajo, uczynili moi i Pandu synowie,
żądni walki, zgromadzeni na tej świętej ziemi Kurów?
dhṛtarāṣṭra uvāca /
dharmakṣetre kurukṣetre samavetā yuyutsavaḥ /
māmakāḥ pāṇḍavāścaiva kimakurvata saṃjaya //
Sandźaja rzekł:
Gdy król Durjodhana ujrzał szyki armii synów Pandu,
wówczas zbliżył się do mistrza i te oto wyrzekł słowa:
saṃjaya uvāca /
dṛṣṭvā tu pāṇḍavānīkaṃ vyūḍhaṃ duryodhanastadā /
ācāryamupasaṃgamya rājā vacanamabravīt //
„Mistrzu, spójrz na przeogromne zastępy potomków Pandu,
które w szyku syn Drupady, bystry uczeń twój ustawił.
paśyaitāṃ pāṇḍuputrāṇāmācārya mahatīṃ camūm /
vyūḍhāṃ drupadaputreṇa tava śiṣyeṇa dhīmatā //
Są herosi tu, łucznicy równi Bhimie i Ardźunie
– Jujudhana i Wirata, wielki rydwannik Drupada,
atra śūrā maheṣvāsā bhīmārjunasamā yudhi /
yuyudhāno virāṭaśca drupadaśca mahārathaḥ //
Dhrysztaketu, Ćekitana i waleczny władca Kaśi,
Kuntibhodźa i Purudźit oraz Śaibja, byk wśród ludzi,
dhṛṣṭaketuścekitānaḥ kāśirājaśca vīryavān /
purujitkuntibhojaśca śaibyaśca narapuṃgavaḥ //
Judhamanju wielce dzielny, Uttamaudźas, syn Subhadry,
oraz synowie Draupadi – wszyscy wielcy rydwannicy.
yudhāmanyuśca vikrānta uttamaujāśca vīryavān /
saubhadro draupadeyāśca sarva eva mahārathāḥ //
Ale poznaj, dwakroćzrodzon, też najlepszych spośród naszych,
mojej armii generałów, ich wymieniam ku twej wiedzy.
asmākaṃ tu viśiṣṭā ye tānnibodha dvijottama /
nāyakā mama sainyasya saṃjñārthaṃ tānbravīmi te //
Waszmość, Bhiszma oraz Karna, i zwycięski w boju Krypa,
Aśwatthaman i Wikarna, jakoż i syn Somadatty.
bhavānbhīṣmaśca karṇaśca kṛpaśca samitiṃjayaḥ /
aśvatthāmā vikarṇaśca saumadattistathaiva ca //
Inni liczni też herosi życia w sprawie mej złożyli,
we wszelaki oręż zbrojni, wszyscy oni biegli w boju.
anye ca bahavaḥ śūrā madarthe tyaktajīvitāḥ /
nānāśastrapraharaṇāḥ sarve yuddhaviśāradāḥ //
Niezmierzone nasze siły, które Bhiszma ma w swej pieczy,
siły tamtych dostateczne, które Bhima skrzętnie chroni.
aparyāptaṃ tadasmākaṃ balaṃ bhīṣmābhirakṣitam /
paryāptaṃ tvidameteṣāṃ balaṃ bhīmābhirakṣitam //
Teraz zaś wszyscy panowie na swych różnorakich flankach
zgodnie z funkcją rozstawieni Bhiszmę jeno zręcznie chrońcie.”
ayaneṣu ca sarveṣu yathābhāgamavasthitāḥ /
bhīṣmamevābhirakṣantu bhavantaḥ sarva eva hi //
Aby zwiększyć jego radość, dziad, najstarszy pośród Kurów,
pełen żaru w konchę zadął, lwi ryk głośny z niej wydobył.
tasya saṃjanayanharṣaṃ kuruvṛddhaḥ pitāmahaḥ /
siṃhanādaṃ vinadyoccaiḥ śaṅkhaṃ dadhmau pratāpavān //
Wówczas wielki zgiełk się podniósł, gdyż gwałtownie uderzono
w bębny, kotły oraz werble, dęto w konchy, krowie rogi.
tataḥ śaṅkhāśca bheryaśca paṇavānakagomukhāḥ /
sahasaivābhyahanyanta sa śabdastumulo 'bhavat //
Tam Madhawa i syn Pandu, na powozie wielkim stojąc
zaprzężonym w białe konie, w boskie konchy swe zadęli.
tataḥ śvetairhayairyukte mahati syandane sthitau /
mādhavaḥ pāṇḍavaścaiva divyau śaṅkhau pradadhmatuḥ //
Władca Zmysłów w „Pięciorodną”, Dóbr Zdobywca dął w „Dar Bogów”,
a w „Pundrową” wielką konchę dął Wilczybrzuch przeraźliwy.
pāñcajanyaṃ hṛṣīkeśo devadattaṃ dhanaṃjayaḥ /
pauṇḍraṃ dadhmau mahāśaṅkhaṃ bhīmakarmā vṛkodaraḥ //
Król, syn Kunti, Judhiszthira dął w „Zwycięstwo Nieskończone”,
Sahadewa i Nakula w „Pięknie Brzmiącą” i „Kwiat Perły”.
anantavijayaṃ rājā kuntīputro yudhiṣṭhiraḥ /
nakulaḥ sahadevaśca sughoṣamaṇipuṣpakau //
Wielki łucznik władca Kaśi, Śikandin rydwannik przedni,
Dhrysztadjumna i Wirata, Satjakiego syn niezłomny,
kāśyaśca parameṣvāsaḥ śikhaṇḍī ca mahārathaḥ /
dhṛṣṭadyumno virāṭaśca sātyakiścāparājitaḥ //
i Drupada, władco ziemi, z nimi synowie Draupadi,
długoręki syn Subhadry, w konchy swoje wszyscy dęli.
drupado draupadeyāśca sarvaśaḥ pṛthivīpate /
saubhadraśca mahābāhuḥ śaṅkhāndadhmuḥ pṛthakpṛthak //
A ów hałas rozdarł serca zwolenników Dhrytarasztry,
kiedy przestwór oraz ziemię głośnym dźwiękiem rozwibrował.
sa ghoṣo dhārtarāṣṭrāṇāṃ hṛdayāni vyadārayat /
nabhaśca pṛthivīṃ caiva tumulo vyanunādayan //
Gdy się bitwa miała zacząć, Pandu syn z małpą w sztandarze
rozstawione ujrzał siły Dhrytarasztrów i łuk ujął,
atha vyavasthitāndṛṣṭvā dhārtarāṣṭrānkapidhvajaḥ /
pravṛtte śastrasampāte dhanurudyamya pāṇḍavaḥ //
i do Pana Zmysłów rzecze takie słowo, władco ziemi:
„W środku między obie armie ustaw rydwan mój, Niezłomny,
hṛṣīkeśaṃ tadā vākyamidamāha mahīpate /
senayorubhayormadhye rathaṃ sthāpaya me 'cyuta //
tak, bym ujrzeć mógł stojących, którzy walki są spragnieni
i z którymi mam się zetrzeć w tym bitewnym przedsięwzięciu,
yāvadetānnirīkṣe 'haṃ yoddhukāmānavasthitān /
kairmayā saha yoddhavyamasminraṇasamudyame //
abym przyjrzał się uważnie tym, co tutaj się zebrali
i chcą w boju radość sprawić występnemu Durjodhanie”.
yotsyamānānavekṣe 'haṃ ya ete 'tra samāgatāḥ /
dhārtarāṣṭrasya durbuddheryuddhe priyacikīrṣavaḥ //
Gdy Pan Snu do Władcy Zmysłów rzekł te słowa, o Bharato,
tamten w środku obu armie rydwan wstawił najprzedniejszy,
evamukto hṛṣīkeśo guḍākeśena bhārata /
senayorubhayormadhye sthāpayitvā rathottamam //
w obecności Bhiszmy, Drony oraz wszystkich władców ziemi
tak powiedział: „Synu Prythy, patrz na Kurów zgromadzonych”.
bhīṣmadroṇapramukhataḥ sarveṣāṃ ca mahīkṣitām /
uvāca pārtha paśyaitānsamavetānkurūniti //
Tam też Prythy syn zobaczył ojców, dziadów ustawionych,
mistrzów, wujów oraz braci, synów, wnuków i przyjaciół,
tatrāpaśyatsthitānpārthaḥ pitṝnatha pitāmahān /
ācāryānmātulānbhrātṝnputrānpautrānsakhīṃstathā //
teściów oraz bliskich sercu pośrodku obydwu armii.
Gdy syn Kunti ich zobaczył, wszystkich krewnych zgromadzonych,
śvaśurānsuhṛdaścaiva senayorubhayorapi /
tānsamīkṣya sa kaunteyaḥ sarvānbandhūnavasthitān //
zdjęty przemożnym współczuciem, zrozpaczony tak powiedział:
„Kryszno, gdym zobaczył krewnych, żądnych walki, ustawionych,
kṛpayā parayāviṣṭo viṣīdannidamabravīt /
dṛṣṭvemānsvajanānkṛṣṇa yuyutsūnsamavasthitān //
omdlewają moje członki, usta do cna wysychają,
moje ciało dreszcz przenika, włoski jeżą się na ciele,
sīdanti mama gātrāṇi mukhaṃ ca pariśuṣyati /
vepathuśca śarīre me romaharṣaśca jāyate //
z rąk wypada mi Gandiwa, skóra moja ogniem płonie.
Ustać już nie jestem w stanie, a w umyśle tylko zamęt.
gāṇḍīvaṃ sraṃsate hastāttvakcaiva paridahyate /
na ca śaknomyavasthātuṃ bhramatīva ca me manaḥ //
Pięknowłosy, widzę tylko niepomyślne, złe omeny.
Dobra też nie przewiduję, gdy zabiję w walce krewnych.
nimittāni ca paśyāmi viparītāni keśava /
na ca śreyo 'nupaśyāmi hatvā svajanamāhave //
Nie pragnę zwycięstwa, Kryszno, ani władzy, ni wygody.
Cóż z królestwa nam, Pasterzu? Cóż z radości albo życia?
na kāṅkṣe vijayaṃ kṛṣṇa na ca rājyaṃ sukhāni ca /
kiṃ no rājyena govinda kiṃ bhogairjīvitena vā //
Ci, dla których mógłbym pragnąć władzy, dóbr oraz komfortów,
stoją tu na polu bitwy, życia, bogactw się wyrzekłszy.
yeṣāmarthe kāṅkṣitaṃ no rājyaṃ bhogāḥ sukhāni ca /
ta ime 'vasthitā yuddhe prāṇāṃstyaktvā dhanāni ca //
Mistrzowie, ojcowie, dzieci, jak też i nasi dziadowie,
wujowie, teściowie, wnuki, szwagrowie, powinowaci –
ācāryāḥ pitaraḥ putrāstathaiva ca pitāmahāḥ /
mātulāḥ śvaśurāḥ pautrāḥ syālāḥ sambandhinastathā //
Madhugromco, wszak nie pragnę śmierci ich, choćbym sam zginął,
nawet za cenę trójświata, cóż dopiero marnej ziemi.
etānna hantumicchāmi ghnato 'pi madhusūdana /
api trailokyarājyasya hetoḥ kiṃ nu mahīkṛte //
Jaką radość śmierć nam sprawi tych stronników Dhrytarasztry?
O ciemiężco, grzech nas splami, po zabiciu agresorów.
nihatya dhārtarāṣṭrānnaḥ kā prītiḥ syājjanārdana /
pāpamevāśrayedasmānhatvaitānātatāyinaḥ //
Nie godzi się nam więc zabić Dhrytarasztrów wraz z krewnymi.
Jak możemy być szczęśliwi swych mordując, o Madhawo?
tasmānnārhā vayaṃ hantuṃ dhārtarāṣṭrānsabāndhavān /
svajanaṃ hi kathaṃ hatvā sukhinaḥ syāma mādhava //
Nawet gdy nie dostrzegają, gdyż ich myśl chciwość spowiła,
zbrodni w wytraceniu rodu i przewiny w kłótni z druhem,
yadyapyete na paśyanti lobhopahatacetasaḥ /
kulakṣayakṛtaṃ doṣaṃ mitradrohe ca pātakam //
to my, o ciemiężco, którzy widzim zbrodnie w śmierci rodu,
nie winniśmy się dowiedzieć, jak od grzechu się odwrócić?
kathaṃ na jñeyamasmābhiḥ pāpādasmānnivartitum /
kulakṣayakṛtaṃ doṣaṃ prapaśyadbhirjanārdana //
Wraz z unicestwieniem rodu giną wieczne jego prawa,
a gdy prawa są zniszczone, w rodzinę bezprawie wnika.
kulakṣaye praṇaśyanti kuladharmāḥ sanātanāḥ /
dharme naṣṭe kulaṃ kṛtsnamadharmo 'bhibhavatyuta //
O, ty, któryś dzieckiem Wrysznich,
pod bezprawia wpływem, Kryszno, hańba spada na kobiety.
Gdy niewiasty są zhańbione,pomieszanie stanów pewne.
adharmābhibhavātkṛṣṇa praduṣyanti kulastriyaḥ /
strīṣu duṣṭāsu vārṣṇeya jāyate varṇasaṃkaraḥ //
Pomieszanie wprost do piekła wiedzie ród i rodobójców.
Ich przodkowie upadają bez ofiary z ciasta, wody.
saṃkaro narakāyaiva kulaghnānāṃ kulasya ca /
patanti pitaro hyeṣāṃ luptapiṇḍodakakriyāḥ //
Przez występki rodobójców, co zmieszanie stanów tworzą,
giną wieczne prawa rodu i kastowe powinności.
doṣairetaiḥ kulaghnānāṃ varṇasaṃkarakārakaiḥ /
utsādyante jātidharmāḥ kuladharmāśca śāśvatāḥ //
Słyszeliśmy, o ciemiężco, że niechybnie w piekle mają
swą siedzibę ludzie, którzy prawa rodu zagubili.
utsannakuladharmāṇāṃ manuṣyāṇāṃ janārdana /
narake niyataṃ vāso bhavatītyanuśuśruma //
Och nieszczęśni! Zamierzamy grzech szkaradny wnet popełnić.
Dla zdobycia uciech władców chcemy zabić własnych krewnych.
aho bata mahatpāpaṃ kartuṃ vyavasitā vayam /
yadrājyasukhalobhena hantuṃ svajanamudyatāḥ //
Lepiej będzie jeśli zbrojni zwolennicy Dhrytarasztry,
mnie zabiją niezbrojnego, który nie stawiam oporu.
yadi māmapratīkāramaśastraṃ śastrapāṇayaḥ /
dhārtarāṣṭrā raṇe hanyustanme kṣemataraṃ bhavet //
Gdy tak rzekł na polu bitwy Ardźuna rozpaczą zdjęty,
z rąk wypuścił łuk i strzały, na siedzenie wozu opadł.
evamuktvārjunaḥ saṃkhye rathopastha upāviśat /
visṛjya saśaraṃ cāpaṃ śokasaṃvignamānasaḥ //