d--- layout: chapter --- Rozdział 20 - Mahabharata Rozdział 20 | Mahabharata Link
Sańdźaja rzekł:
Gdy zginął bohater Śalja, ozdoba bitew, twe wojsko
gwałtownie się załamało, jak wielkie drzewo od wiatru.
saṃjaya uvāca /
tasmiṃstu nihate śūre śālve samitiśobhane /
tavābhajyad balaṃ vegād vāteneva mahādrumaḥ //
Lecz Krytawarman rydwannik widząc to wojsko rozbite
oparł się w walce bohater potężny armii przeciwnej.
tat prabhagnaṃ balaṃ dṛṣṭvā kṛtavarmā mahārathaḥ /
dadhāra samare śūraḥ śatrusainyaṃ mahābalaḥ //
Więc powrócili żołnierze widząc jak w boju Satwata
trwa niczym góra, waleczny, zasypywany strzałami.
saṃnivṛttāstu te śūrā dṛṣṭvā sātvatam āhave /
śailopamaṃ sthitaṃ rājan kīryamāṇaṃ śarair yudhi //
I rozgorzała znów walka Kaurawów przeciw Pandawom,
gdy, wielki królu, wrócili śmierć wyżej ceniąc niż odwrót.
tataḥ pravavṛte yuddhaṃ kurūṇāṃ pāṇḍavaiḥ saha /
nivṛttānāṃ mahārāja mṛtyuṃ kṛtvā nivartanam //
Niezwykła była to walka Satwaty i jego wrogów,
kiedy samotnie odpierał Pandawów niezwyciężonych.
tatrāścaryam abhūd yuddhaṃ sātvatasya paraiḥ saha /
yad eko vārayāmāsa pāṇḍusenāṃ durāsadām //
A kiedy wnieśli druhowie radośnie niczym lwy okrzyk,
czyn ciężki realizując, okrzyk ich dotarł do niebios.
teṣām anyonyasuhṛdāṃ kṛte karmaṇi duṣkare /
siṃhanādaḥ prahṛṣṭānāṃ divaḥspṛk sumahān abhūt //
Okrzykiem tym przerażonych Pańćalów, byku Bharatów,
Śiniego wnuk, syn Satjaki wielkoramienny wspomagał.
tena śabdena vitrastān pāñcālān bharatarṣabha /
śiner naptā mahābāhur anvapadyata sātyakiḥ //
Dopadłszy Kszemadhurtiego, przywódcę o wielkiej sile,
śląc mu strzał siedem szpiczastych ku Jamy progom go posłał.
sa samāsādya rājānaṃ kṣemadhūrtiṃ mahābalam /
saptabhir niśitair bāṇair anayad yamasādanam //
Gdy kroczył wielkoramienny ciskając strzały szpiczaste,
mądry Hardikja pospieszył przeciw wnukowi Śiniego.
tam āyāntaṃ mahābāhuṃ pravapantaṃ śitāñ śarān /
javenābhyapatad dhīmān hārdikyaḥ śinipuṃgavam //
Ci dwaj jak lwy ryk wydając, łucznicy i rydwannicy
świetni, napadli na siebie dzierżąc najlepsze oręże.
tau siṃhāviva nardantau dhanvinau rathināṃ varau /
anyonyam abhyadhāvetāṃ śastrapravaradhāriṇau //
Wojska Pandawów, Pańćalów i inni wielcy wojowie
byli świadkami spotkania tych dwóch jak lwy dzielnych mężów.
pāṇḍavāḥ saha pāñcālair yodhāścānye nṛpottamāḥ /
prekṣakāḥ samapadyanta tayoḥ puruṣasiṃhayoḥ //
Dwaj woje Wrysznich, Andhaków bili się strzały ciskając
żelazne – „zęby cielęce” , jak słonie dwa żywiołowe.
nārācair vatsadantaiśca vṛṣṇyandhakamahārathau /
abhijaghnatur anyonyaṃ prahṛṣṭāviva kuñjarau //
Sunąc różnymi ścieżkami Hardikja i byk Śiniego
obaj na siebie wzajemnie stale deszcz strzał wylewali.
carantau vividhānmārgān hārdikyaśinipuṃgavau /
muhur antardadhāte tau bāṇavṛṣṭyā parasparam //
Oglądaliśmy na niebie strzały ciskane potęgą
łuków dwóch lwów rodu Wrysznich, jakby pędzące owady.
cāpavegabaloddhūtānmārgaṇān vṛṣṇisiṃhayoḥ /
ākāśe samapaśyāma pataṃgān iva śīghragān //
Hrydiki syn atakując woja szczerego w działaniu
przeszył ostrymi strzałami czterema cztery mu konie.
tam ekaṃ satyakarmāṇam āsādya hṛdikātmajaḥ /
avidhyanniśitair bāṇaiścaturbhiścaturo hayān //
Ów zaś zły, szerokoręki, jak hakiem słoń popędzany
ośmioma Krytawarmana świetnymi przeszył strzałami.
sa dīrghabāhuḥ saṃkruddhastottrārdita iva dvipaḥ /
aṣṭābhiḥ kṛtavarmāṇam avidhyat parameṣubhiḥ //
A Krytawarman naciągnął w pełni łuk śląc Satjakiemu
strzały kamieniem ostrzone trzy, jedną łuk mu roztrzaskał.
tataḥ pūrṇāyatotsṛṣṭaiḥ kṛtavarmā śilāśitaiḥ /
sātyakiṃ tribhir āhatya dhanur ekena cicchide //
Potomek i byk Śiniego odrzucił łuk ten wspaniały,
rozcięty i szybko chwycił inny łuk a na nim strzałę.
nikṛttaṃ tad dhanuḥśreṣṭham apāsya śinipuṃgavaḥ /
anyad ādatta vegena śaineyaḥ saśaraṃ dhanuḥ //
Chwyciwszy łuk ten wspaniały najlepszy z łuczników wszystkich,
uniósł go wielki wojownik, o wielkiej mądrości, sile;
tad ādāya dhanuḥśreṣṭhaṃ variṣṭhaḥ sarvadhanvinām /
āropya ca mahāvīryo mahābuddhir mahābalaḥ //
nie godząc się z tym rozcięciem łuku przez Krytawarmana
gniewny rydwannik popędził czym prędzej prosto na niego.
amṛṣyamāṇo dhanuṣaśchedanaṃ kṛtavarmaṇā /
kupito 'tirathaḥ śīghraṃ kṛtavarmāṇam abhyayāt //
Śiniego byk dziesięcioma bardzo ostrymi strzałami
zabił woźnicę i konie, i sztandar Krytawarmana.
tataḥ suniśitair bāṇair daśabhiḥ śinipuṃgavaḥ /
jaghāna sūtam aśvāṃśca dhvajaṃ ca kṛtavarmaṇaḥ //
A Krytawarman, o królu, wielki rydwannik i łucznik,
widząc rydwan złotem zdobny z martwym woźnicą i końmi,
tato rājanmaheṣvāsaḥ kṛtavarmā mahārathaḥ /
hatāśvasūtaṃ samprekṣya rathaṃ hemapariṣkṛtam //
pełen ogromnej wściekłości unosząc włócznię, o panie,
cisnął nią siłą swych ramion chcąc zabić byka Śiniego.
roṣeṇa mahatāviṣṭaḥ śūlam udyamya māriṣa /
cikṣepa bhujavegena jighāṃsuḥ śinipuṃgavam //
Włócznię tę Satwata w boju strzaskał ostrymi strzałami,
pociął i zmusił by spadła zbijając z tropu Madhawę ;
a inną strzałą – niedźwiedzią – gwałtownie ranił go w piersi.
tacchūlaṃ sātvato hyājau nirbhidya niśitaiḥ śaraiḥ /
cūrṇitaṃ pātayāmāsa mohayann iva mādhavam /
tato 'pareṇa bhallena hṛdyenaṃ samatāḍayat //
Gdy stracił konie, woźnicę, w potyczce tej z Jujudhaną,
biegłym łucznikiem, na ziemię z rydwanu zszedł Krytawarman.
sa yuddhe yuyudhānena hatāśvo hatasārathiḥ /
kṛtavarmā kṛtāstreṇa dharaṇīm anvapadyata //
Lecz gdy w tym starciu na wozach Satjaki pozbawił męża
rydwanu, wówczas strach wielki na wszystkich padł wojowników.
tasmin sātyakinā vīre dvairathe virathīkṛte /
samapadyata sarveṣāṃ sainyānāṃ sumahad bhayam //
I twego syna dopadła ogromna udręka serca,
gdy Krytawarman pozostał bez koni, wozu, woźnicy.
putrasya tava cātyarthaṃ viṣādaḥ samapadyata /
hatasūte hatāśve ca virathe kṛtavarmaṇi //
Widząc, że wrogów zabójca bez koni jest, bez woźnicy,
Krypa nadciągnął, o królu, chcąc zabić byka Śiniego.
hatāśvaṃ ca samālakṣya hatasūtam ariṃdamam /
abhyadhāvat kṛpo rājañ jighāṃsuḥ śinipuṃgavam //
Na oczach wszystkich łuczników wziął bohatera na rydwan
i szybko wielkoramienny odciągnął go z pola bitwy.
tam āropya rathopasthe miṣatāṃ sarvadhanvinām /
apovāha mahābāhustūrṇam āyodhanād api //
Gdy wnuk Śiniego zwyciężał, bez wozu był Krytawarman,
wszystkie siły Durjodhany znowu się wycofywały.
śaineye 'dhiṣṭhite rājan virathe kṛtavarmaṇi /
duryodhanabalaṃ sarvaṃ punar āsīt parāṅmukham //
Wrogowie ich nie widzieli, bo kurz okrywał twą armię,
wojska twe, królu, pierzchały, ale nie król Durjodhana.
tatpare nāvabudhyanta sainyena rajasāvṛte /
tāvakāḥ pradrutā rājan duryodhanam ṛte nṛpam //
Choć Durjodhana z pobliża widział swe wojska złamane,
szybko, gwałtownie się rzucał sam wszystkim czoła stawiając.
duryodhanastu samprekṣya bhagnaṃ svabalam antikāt /
javenābhyapatat tūrṇaṃ sarvāṃścaiko nyavārayat //
Wzburzony wszystkich Pandawów i Dhrysztadjumnę Parszatę ,
synów Draupadi, Pańćalów zastępy i Śikhandina,
pāṇḍūṃśca sarvān saṃkruddho dhṛṣṭadyumnaṃ ca pārṣatam /
śikhaṇḍinaṃ draupadeyān pāñcālānāṃ ca ye gaṇāḥ //
Kekajów oraz Somaków, i znowu Pańćalów, panie,
bez strachu, niezwyciężony raził ostrymi strzałami.
kekayān somakāṃścaiva pāñcālāṃścaiva māriṣa /
asaṃbhramaṃ durādharṣaḥ śitair astrair avārayat //
Nieustraszony w tej walce trwał syn twój o wielkiej sile
lśniąc niczym ogień ofiarny, wielki, przez mantry klarowny.
atiṣṭhad āhave yattaḥ putrastava mahābalaḥ /
yathā yajñe mahān agnir mantrapūtaḥ prakāśayan //
Wrogowie go nie pobili jak śmierci w starciu śmiertelni;
na inny rydwan już wkroczył i wszedł do boju Hardikja.
taṃ pare nābhyavartanta martyā mṛtyum ivāhave /
athānyaṃ ratham āsthāya hārdikyaḥ samapadyata //