Sańdźaja rzekł:
Kunti syn, Zdobywca Bogactw o odwadze niezrównanej,
aby chronić swą przysięgę, zaklęcie wspomniał i wyrzekł.
Kunti syn, Zdobywca Bogactw o odwadze niezrównanej,
aby chronić swą przysięgę, zaklęcie wspomniał i wyrzekł.
saṃjaya uvāca /
kuntīputrastu taṃ mantraṃ smarann eva dhanaṃjayaḥ /
pratijñām ātmano rakṣanmumohācintyavikramaḥ //
kuntīputrastu taṃ mantraṃ smarann eva dhanaṃjayaḥ /
pratijñām ātmano rakṣanmumohācintyavikramaḥ //
Kryszna z Garudą w swym godle we śnie podszedł do Ardźuny,
który z małpą ma proporzec, gdy ten myślał zasmucony.
który z małpą ma proporzec, gdy ten myślał zasmucony.
taṃ tu śokena saṃtaptaṃ svapne kapivaradhvajam /
āsasāda mahātejā dhyāyantaṃ garuḍadhvajaḥ //
āsasāda mahātejā dhyāyantaṃ garuḍadhvajaḥ //
Dóbr Zdobywca wielce prawy przenigdy nie zaniedbywał
powstania na widok Kryszny, tak z miłości, jak z oddania.
powstania na widok Kryszny, tak z miłości, jak z oddania.
pratyutthānaṃ tu kṛṣṇasya sarvāvasthaṃ dhanaṃjayaḥ /
nālopayata dharmātmā bhaktyā premṇā ca sarvadā //
nālopayata dharmātmā bhaktyā premṇā ca sarvadā //
Zerwał się więc przed Pasterzem i przedłożył mu siedzisko,
lecz Bibhatsu nie zamierzał sam na swoim zasiąść miejscu.
lecz Bibhatsu nie zamierzał sam na swoim zasiąść miejscu.
pratyutthāya ca govindaṃ sa tasmāyāsanaṃ dadau /
na cāsane svayaṃ buddhiṃ bībhatsur vyadadhāt tadā //
na cāsane svayaṃ buddhiṃ bībhatsur vyadadhāt tadā //
Kryszna o niezmiernej mocy zamiar syna Prythy znając,
siedząc, rzekł do stojącego syna Kunti takie słowa:
siedząc, rzekł do stojącego syna Kunti takie słowa:
tataḥ kṛṣṇo mahātejā jānan pārthasya niścayam /
kuntīputram idaṃ vākyam āsīnaḥ sthitam abravīt //
kuntīputram idaṃ vākyam āsīnaḥ sthitam abravīt //
„W smutku myśli nie pogrążaj, wszak nie można wygrać z czasem,
on w przykazach, co nadrzędne, wsze istoty ogranicza.
on w przykazach, co nadrzędne, wsze istoty ogranicza.
mā viṣāde manaḥ pārtha kṛthāḥ kālo hi durjayaḥ /
kālaḥ sarvāṇi bhūtāni niyacchati pare vidhau //
kālaḥ sarvāṇi bhūtāni niyacchati pare vidhau //
O najlepszy pośród mówców, powiedz, czemu lamentujesz?
Mądry wszakże nie rozpacza – boleść powinność zabija.
Mądry wszakże nie rozpacza – boleść powinność zabija.
kimarthaṃ ca viṣādaste tad brūhi vadatāṃ vara /
na śocitavyaṃ viduṣā śokaḥ kāryavināśanaḥ //
na śocitavyaṃ viduṣā śokaḥ kāryavināśanaḥ //
Zrozpaczony wrogów cieszy, a osłabia swych przyjaciół,
siebie również sam rujnuje, więc rozpaczać nie winieneś”.
siebie również sam rujnuje, więc rozpaczać nie winieneś”.
śocannandayate śatrūn karśayatyapi bāndhavān /
kṣīyate ca narastasmānna tvaṃ śocitum arhasi //
kṣīyate ca narastasmānna tvaṃ śocitum arhasi //
Bibhatsu niezwyciężony po tych słowach Wasudewy,
mądre treści wypowiedział, które sens głęboki mają:
mądre treści wypowiedział, które sens głęboki mają:
ityukto vāsudevena bībhatsur aparājitaḥ /
ābabhāṣe tadā vidvān idaṃ vacanam arthavat //
ābabhāṣe tadā vidvān idaṃ vacanam arthavat //
„Wszak złożyłem ślub solenny, że zabiję Dźajadrathę,
jutro zgładzę, o Keśawo, bójcę syna, niegodnego.
jutro zgładzę, o Keśawo, bójcę syna, niegodnego.
mayā pratijñā mahatī jayadrathavadhe kṛtā /
śvo 'smi hantā durātmānaṃ putraghnam iti keśava //
śvo 'smi hantā durātmānaṃ putraghnam iti keśava //
Bym nie spełnił swego ślubu, rydwannicy Dhartarasztrów,
z tyłu mając króla Sindhu, wespół będą go ochraniać.
z tyłu mając króla Sindhu, wespół będą go ochraniać.
matpratijñāvighātārthaṃ dhārtarāṣṭraiḥ kilācyuta /
pṛṣṭhataḥ saindhavaḥ kāryaḥ sarvair gupto mahārathaiḥ //
pṛṣṭhataḥ saindhavaḥ kāryaḥ sarvair gupto mahārathaiḥ //
Jedenaście armii, Kryszno, trudnych jest do pokonania.
Gdy przysięgi swej nie spełni, jak ma żyć człek mej natury?
Gdy przysięgi swej nie spełni, jak ma żyć człek mej natury?
daśa caikā ca tāḥ kṛṣṇa akṣauhiṇyaḥ sudurjayāḥ /
pratijñāyāṃ ca hīnāyāṃ kathaṃ jīveta madvidhaḥ //
pratijñāyāṃ ca hīnāyāṃ kathaṃ jīveta madvidhaḥ //
Ból mnie zgnębił, bohaterze, i opadły wątpliwości.
Słońce szybko podróżuje, stąd też jest niepewność moja”.
Słońce szybko podróżuje, stąd też jest niepewność moja”.
duḥkhopāyasya me vīra vikāṅkṣā parivartate /
drutaṃ ca yāti savitā tata etad bravīmyaham //
drutaṃ ca yāti savitā tata etad bravīmyaham //
Kryszna z ptakiem na sztandarze, słysząc o przyczynie bólu
syna Prythy, dotknął wody i na wschód twarz swoją zwrócił.
syna Prythy, dotknął wody i na wschód twarz swoją zwrócił.
śokasthānaṃ tu tacchrutvā pārthasya dvijaketanaḥ /
saṃspṛśyāmbhastataḥ kṛṣṇaḥ prāṅmukhaḥ samavasthitaḥ //
saṃspṛśyāmbhastataḥ kṛṣṇaḥ prāṅmukhaḥ samavasthitaḥ //
Mocarz ów, lotosooki, dla korzyści syna Pandu,
który pewną śmierć ślubował władcy Sindhu, rzekł te słowa:
który pewną śmierć ślubował władcy Sindhu, rzekł te słowa:
idaṃ vākyaṃ mahātejā babhāṣe puṣkarekṣaṇaḥ /
hitārthaṃ pāṇḍuputrasya saindhavasya vadhe vṛtaḥ //
hitārthaṃ pāṇḍuputrasya saindhavasya vadhe vṛtaḥ //
„Jest odwieczny pocisk, Partho, który zwą Paśupatowym,
dzięki niemu wielki Śiwa zabił w boju wszystkich Daitjów.
dzięki niemu wielki Śiwa zabił w boju wszystkich Daitjów.
pārtha pāśupataṃ nāma paramāstraṃ sanātanam /
yena sarvānmṛdhe daityāñ jaghne devo maheśvaraḥ //
yena sarvānmṛdhe daityāñ jaghne devo maheśvaraḥ //
Jeśli dzisiaj go posiądziesz, jutro zmorzysz Dźajadrathę.
By go poznać, w swoim sercu Śiwę czcij z bykiem w sztandarze.
By go poznać, w swoim sercu Śiwę czcij z bykiem w sztandarze.
yadi tad viditaṃ te 'dya śvo hantāsi jayadratham /
atha jñātuṃ prapadyasva manasā vṛṣabhadhvajam //
atha jñātuṃ prapadyasva manasā vṛṣabhadhvajam //
Teraz myśl o owym bogu, siedząc w ciszy, Dóbr Zdobywco,
gdy go uradujesz, zyskasz jako czciciel dar ten wielki”.
gdy go uradujesz, zyskasz jako czciciel dar ten wielki”.
taṃ devaṃ manasā dhyāyañ joṣam āssva dhanaṃjaya /
tatastasya prasādāt tvaṃ bhaktaḥ prāpsyasi tanmahat //
tatastasya prasādāt tvaṃ bhaktaḥ prāpsyasi tanmahat //
Gdy usłyszał słowa Kryszny, Dóbr Zdobywca dotknął wody
i w skupieniu siadł na ziemi, myśli grążąc w źródle bytu.
i w skupieniu siadł na ziemi, myśli grążąc w źródle bytu.
tataḥ kṛṣṇavacaḥ śrutvā saṃspṛśyāmbho dhanaṃjayaḥ /
bhūmāvāsīna ekāgro jagāma manasā bhavam //
bhūmāvāsīna ekāgro jagāma manasā bhavam //
W tej pomyślnej czasu chwili nazywanej Porą Brahmy
Ardźuna siebie z Keśawą ujrzał wysoko w przestworzu.
Ardźuna siebie z Keśawą ujrzał wysoko w przestworzu.
tataḥ praṇihite brāhme muhūrte śubhalakṣaṇe /
ātmānam arjuno 'paśyad gagane sahakeśavam //
ātmānam arjuno 'paśyad gagane sahakeśavam //
Prythy syn razem z Keśawą przestwór pruli jak wiatr chyżo,
co usiany był gwiazdami, miejsce siddhów i ćaranów.
co usiany był gwiazdami, miejsce siddhów i ćaranów.
jyotirbhiśca samākīrṇaṃ siddhacāraṇasevitam /
vāyuvegagatiḥ pārthaḥ khaṃ bheje sahakeśavaḥ //
vāyuvegagatiḥ pārthaḥ khaṃ bheje sahakeśavaḥ //
Pan Keśawa wszechpotężny trzymał go za prawe ramię,
by mógł dojrzeć w czasie drogi liczne, wielce cudne byty.
by mógł dojrzeć w czasie drogi liczne, wielce cudne byty.
keśavena gṛhītaḥ sa dakṣiṇe vibhunā bhuje /
prekṣamāṇo bahūn bhāvāñ jagāmādbhutadarśanān //
prekṣamāṇo bahūn bhāvāñ jagāmādbhutadarśanān //
Na północy praworządny ujrzał białe szczyty górskie,
a w ogrodach Pana Bogactw rzekę zdobną lotosami.
a w ogrodach Pana Bogactw rzekę zdobną lotosami.
udīcyāṃ diśi dharmātmā so 'paśyacchvetaparvatam /
kuberasya vihāre ca nalinīṃ padmabhūṣitām //
kuberasya vihāre ca nalinīṃ padmabhūṣitām //
Owa Ganga, którą zoczył, z rzek najlepsza, pełna wody,
zdobną była w skał kryształy, drzewa z kwiatem i owocem.
zdobną była w skał kryształy, drzewa z kwiatem i owocem.
saricchreṣṭhāṃ ca tāṃ gaṅgāṃ vīkṣamāṇo bahūdakām /
sadāpuṣpaphalair vṛkṣair upetāṃ sphaṭikopalām //
sadāpuṣpaphalair vṛkṣair upetāṃ sphaṭikopalām //
Wokół niej lwy i tygrysy, liczne stada dzikich zwierząt,
zbożne wszędy tam pustelnie, miejsca ludzi oraz ptactwa.
zbożne wszędy tam pustelnie, miejsca ludzi oraz ptactwa.
siṃhavyāghrasamākīrṇāṃ nānāmṛgagaṇākulām /
puṇyāśramavatīṃ ramyāṃ manojñāṇḍajasevitām //
puṇyāśramavatīṃ ramyāṃ manojñāṇḍajasevitām //
Rejon ów wokół Mandary wibrował śpiewem kinnarów ,
jaśniał licznym zdrowym zielem, złotym oraz srebrnym wierchem,
drzewa zaś go upiększały koralowe , ukwiecone.
jaśniał licznym zdrowym zielem, złotym oraz srebrnym wierchem,
drzewa zaś go upiększały koralowe , ukwiecone.
mandarasya pradeśāṃśca kiṃnarodgītanāditān /
hemarūpyamayaiḥ śṛṅgair nānauṣadhividīpitān /
tathā mandāravṛkṣaiśca puṣpitair upaśobhitān //
hemarūpyamayaiḥ śṛṅgair nānauṣadhividīpitān /
tathā mandāravṛkṣaiśca puṣpitair upaśobhitān //
Dotarł on do Czarnej Góry w kształcie pryzmy antymonu ,
w rejon świętych Himalajów i do Góry Klejnotowej,
do rzek licznych, ludzkich krain i do szczytu Brahmy oraz
w rejon świętych Himalajów i do Góry Klejnotowej,
do rzek licznych, ludzkich krain i do szczytu Brahmy oraz
snigdhāñjanacayākāraṃ samprāptaḥ kālaparvatam /
puṇyaṃ himavataḥ pādaṃ maṇimantaṃ ca parvatam /
brahmatuṅgaṃ nadīścānyāstathā janapadān api //
puṇyaṃ himavataḥ pādaṃ maṇimantaṃ ca parvatam /
brahmatuṅgaṃ nadīścānyāstathā janapadān api //
Pięknowierchej, Setkowierchej, dalej do puszczy Śarjati,
do obszaru Końskiej Szyi, także miejsca atharwanów,
do obszaru Końskiej Szyi, także miejsca atharwanów,
suśṛṅgaṃ śataśṛṅgaṃ ca śaryātivanam eva ca /
puṇyam aśvaśiraḥsthānaṃ sthānam ātharvaṇasya ca //
puṇyam aśvaśiraḥsthānaṃ sthānam ātharvaṇasya ca //
króla Góry Twardozębiej oraz do Wielkiej Mandary
zamieszkanej przez apsary, odwiedzanej przez kinnarów.
zamieszkanej przez apsary, odwiedzanej przez kinnarów.
vṛṣadaṃśaṃ ca śailendraṃ mahāmandaram eva ca /
apsarobhiḥ samākīrṇaṃ kiṃnaraiścopaśobhitam //
apsarobhiḥ samākīrṇaṃ kiṃnaraiścopaśobhitam //
W czas wędrówki on oglądał wraz z Keśawą szczyty górskie
w złoto, minerały zdobne, upiększone strumieniami,
w złoto, minerały zdobne, upiększone strumieniami,
tāṃśca śailān vrajan pārthaḥ prekṣate sahakeśavaḥ /
śubhaiḥ prasravaṇair juṣṭān hemadhātuvibhūṣitān //
śubhaiḥ prasravaṇair juṣṭān hemadhātuvibhūṣitān //
ląd miastami okolony w blasku promieni księżyca,
morza o cudownych kształtach i przeróżne inne dziwy.
morza o cudownych kształtach i przeróżne inne dziwy.
candraraśmiprakāśāṅgīṃ pṛthivīṃ puramālinīm /
samudrāṃścādbhutākārān apaśyad bahulākarān //
samudrāṃścādbhutākārān apaśyad bahulākarān //
Przestwór, niebo oraz ziemię ujrzał on w siedzibie Wisznu –
chyżo pędząc niczym strzała, z Kryszną wraz się zadziwili.
chyżo pędząc niczym strzała, z Kryszną wraz się zadziwili.
viyad dyāṃ pṛthivīṃ caiva paśyan viṣṇupade vrajan /
vismitaḥ saha kṛṣṇena kṣipto bāṇa ivātyagāt //
vismitaḥ saha kṛṣṇena kṣipto bāṇa ivātyagāt //
Prythy syn tam pewną górę dostrzegł jakby rozpaloną,
równą blaskiem księżycowi, słońcu, gwiazdom i ogniowi.
równą blaskiem księżycowi, słońcu, gwiazdom i ogniowi.
grahanakṣatrasomānāṃ sūryāgnyośca samatviṣam /
apaśyata tadā pārtho jvalantam iva parvatam //
apaśyata tadā pārtho jvalantam iva parvatam //
Kiedy dotarł nad jej skały, ujrzał, że na szczycie siedzi
szlachetny, wieczny asceta, co ma byka na sztandarze,
szlachetny, wieczny asceta, co ma byka na sztandarze,
samāsādya tu taṃ śailaṃ śailāgre samavasthitam /
taponityaṃ mahātmānam apaśyad vṛṣabhadhvajam //
taponityaṃ mahātmānam apaśyad vṛṣabhadhvajam //
własnym blaskiem rozpalony niczym tysiąc słońc zebranych,
złoty, z kokiem oraz dzidą, w skóry i korę przybrany.
złoty, z kokiem oraz dzidą, w skóry i korę przybrany.
sahasram iva sūryāṇāṃ dīpyamānaṃ svatejasā /
śūlinaṃ jaṭilaṃ gauraṃ valkalājinavāsasam //
śūlinaṃ jaṭilaṃ gauraṃ valkalājinavāsasam //
Mocarnego członki zdobią tysiącami liczne oczy,
z Córką Gór bóg ów przebywał i ze zgrają duchów skrzących.
z Córką Gór bóg ów przebywał i ze zgrają duchów skrzących.
nayanānāṃ sahasraiśca vicitrāṅgaṃ mahaujasam /
pārvatyā sahitaṃ devaṃ bhūtasaṃghaiśca bhāsvaraiḥ //
pārvatyā sahitaṃ devaṃ bhūtasaṃghaiśca bhāsvaraiḥ //
Dźwięki pieśni, instrumentów, tańce, krzyki i klaskanie,
wdzięczne ruchy, kołysania, dookoła piękne wonie.
wdzięczne ruchy, kołysania, dookoła piękne wonie.
gītavāditrasaṃhrādaistālalāsyasamanvitam /
valgitāsphoṭitotkruṣṭaiḥ puṇyagandhaiśca sevitam //
valgitāsphoṭitotkruṣṭaiḥ puṇyagandhaiśca sevitam //
Sławion był boskimi modły przez mędrców, piewców brahmana,
ów obrońca wszystkich stworzeń, niewzruszony dzierżca łuku.
ów obrońca wszystkich stworzeń, niewzruszony dzierżca łuku.
stūyamānaṃ stavair divyair munibhir brahmavādibhiḥ /
goptāraṃ sarvabhūtānām iṣvāsadharam acyutam //
goptāraṃ sarvabhūtānām iṣvāsadharam acyutam //
Wasudewa go zobaczył i swą głową dotknął ziemi,
praworządny z synem Prythy wieczne hymny zanucili.
praworządny z synem Prythy wieczne hymny zanucili.
vāsudevastu taṃ dṛṣṭvā jagāma śirasā kṣitim /
pārthena saha dharmātmā gṛṇan brahma sanātanam //
pārthena saha dharmātmā gṛṇan brahma sanātanam //
Źródło świata, zbiór wszechczynu, niezrodzone wieczne bóstwo,
myśli łono ostateczne, przestwór, wiatr, gwiezdną siedzibę,
myśli łono ostateczne, przestwór, wiatr, gwiezdną siedzibę,
lokādiṃ viśvakarmāṇam ajam īśānam avyayam /
manasaḥ paramāṃ yoniṃ khaṃ vāyuṃ jyotiṣāṃ nidhim //
manasaḥ paramāṃ yoniṃ khaṃ vāyuṃ jyotiṣāṃ nidhim //
stworzyciela, wododzierżcę, co przewyższa świat natury,
obiekt czci bogów i ludzi, jakszów oraz dzieci Danu,
obiekt czci bogów i ludzi, jakszów oraz dzieci Danu,
sraṣṭāraṃ vāridhārāṇāṃ bhuvaśca prakṛtiṃ parām /
devadānavayakṣāṇāṃ mānavānāṃ ca sādhanam //
devadānavayakṣāṇāṃ mānavānāṃ ca sādhanam //
najwyższego wśród joginów, co widzialnym jest brahmanem,
opokę znawców brahmana, stwórcę, niszczyciela bytu,
opokę znawców brahmana, stwórcę, niszczyciela bytu,
yogināṃ paramaṃ brahma vyaktaṃ brahmavidāṃ nidhim /
carācarasya sraṣṭāraṃ pratihartāram eva ca //
carācarasya sraṣṭāraṃ pratihartāram eva ca //
wściekłość czasu, szlachetnego, źródło zalet słońca, Śakry,
uczcił Kryszna słowem, myślą, swym rozumem oraz czynem.
uczcił Kryszna słowem, myślą, swym rozumem oraz czynem.
kālakopaṃ mahātmānaṃ śakrasūryaguṇodayam /
avandata tadā kṛṣṇo vāṅmanobuddhikarmabhiḥ //
avandata tadā kṛṣṇo vāṅmanobuddhikarmabhiḥ //
On opoką i schronieniem, źródłem jaźni, bez początku,
on widziany jest przez mądrych, co siedziby ducha pragną
– to ku niemu się zbliżyli.
on widziany jest przez mądrych, co siedziby ducha pragną
– to ku niemu się zbliżyli.
yaṃ prapaśyanti vidvāṃsaḥ sūkṣmādhyātmapadaiṣiṇaḥ /
tam ajaṃ kāraṇātmānaṃ jagmatuḥ śaraṇaṃ bhavam //
tam ajaṃ kāraṇātmānaṃ jagmatuḥ śaraṇaṃ bhavam //
Ardźuna owego boga ciągle i od nowa sławił,
znając jedno źródło bytu, obecnego i przeszłego,
wstania i zniszczenia istot.
znając jedno źródło bytu, obecnego i przeszłego,
wstania i zniszczenia istot.
arjunaścāpi taṃ devaṃ bhūyo bhūyo 'bhyavandata /
jñātvaikaṃ bhūtabhavyādiṃ sarvabhūtabhavodbhavam //
jñātvaikaṃ bhūtabhavyādiṃ sarvabhūtabhavodbhavam //
Śiwa, co strzałami morzy, rzekł ze śmiechem do przybyłych:
„Witam was, najlepsi z ludzi, wstańcie, zbyjcie się zmęczenia,
czego w sercach swych pragniecie, powiedzcie szybko, mężowie.
„Witam was, najlepsi z ludzi, wstańcie, zbyjcie się zmęczenia,
czego w sercach swych pragniecie, powiedzcie szybko, mężowie.
tatastāvāgatau śarvaḥ provāca prahasann iva /
svāgataṃ vāṃ naraśreṣṭhāvuttiṣṭhetāṃ gataklamau /
kiṃ ca vām īpsitaṃ vīrau manasaḥ kṣipram ucyatām //
svāgataṃ vāṃ naraśreṣṭhāvuttiṣṭhetāṃ gataklamau /
kiṃ ca vām īpsitaṃ vīrau manasaḥ kṣipram ucyatām //
Z jakiejkolwiek tu przyczyny przybyliście, ją wam spełnię,
wybierajcie, co wam miłe, niech to wszystko wam się ziści”.
wybierajcie, co wam miłe, niech to wszystko wam się ziści”.
yena kāryeṇa samprāptau yuvāṃ tat sādhayāmi vām /
vriyatām ātmanaḥ śreyastat sarvaṃ pradadāni vām //
vriyatām ātmanaḥ śreyastat sarvaṃ pradadāni vām //
Wasudewa i Ardźuna, usłyszawszy takie słowa,
wstali z dłońmi złożonymi i sławili mądrzy Śarwę:
wstali z dłońmi złożonymi i sławili mądrzy Śarwę:
tatastad vacanaṃ śrutvā pratyutthāya kṛtāñjalī /
vāsudevārjunau śarvaṃ tuṣṭuvāte mahāmatī //
vāsudevārjunau śarvaṃ tuṣṭuvāte mahāmatī //
„Pokłon Śarwie, co jest bytem, Rudrze dawcy błogosławieństw,
panu zwierząt odwiecznemu, złemu, o splątanych włosach,
panu zwierząt odwiecznemu, złemu, o splątanych włosach,
namo bhavāya śarvāya rudrāya varadāya ca /
paśūnāṃ pataye nityam ugrāya ca kapardine //
paśūnāṃ pataye nityam ugrāya ca kapardine //
straszliwemu Mahadewie, Śambhu, co ma troje oczu,
bogu co, obiatę niszczy, pokłon zabójcy Andhaki,
bogu co, obiatę niszczy, pokłon zabójcy Andhaki,
mahādevāya bhīmāya tryambakāya ca śambhave /
īśānāya bhagaghnāya namo 'stvandhakaghātine //
īśānāya bhagaghnāya namo 'stvandhakaghātine //
wiecznemu mistrzowi chłopców, stwórcy o niebieskiej szyi,
czerwonemu, myśliwemu, dymnemu, niezmorzonemu,
czerwonemu, myśliwemu, dymnemu, niezmorzonemu,
kumāragurave nityaṃ nīlagrīvāya vedhase /
vilohitāya dhūmrāya vyādhāyānaparājite //
vilohitāya dhūmrāya vyādhāyānaparājite //
co ma włócznie i wzrok boski, trójokiemu, z modrym lokiem,
zabójcy, opiekunowi, co ma spermę za bogactwo!
zabójcy, opiekunowi, co ma spermę za bogactwo!
nityaṃ nīlaśikhaṇḍāya śūline divyacakṣuṣe /
hantre goptre trinetrāya vyādhāya vasuretase //
hantre goptre trinetrāya vyādhāya vasuretase //
Mąż Ambiki, niepojęty, śniady, sławiony przez bogów,
ma znak byka, kok na głowie i wypełnia ślub studencki,
ma znak byka, kok na głowie i wypełnia ślub studencki,
acintyāyāmbikābhartre sarvadevastutāya ca /
vṛṣadhvajāya piṅgāya jaṭine brahmacāriṇe //
vṛṣadhvajāya piṅgāya jaṭine brahmacāriṇe //
w wodach spełnia swą ascezę, niezmożony, stróż braminów,
dusza świata, źródło świata, trwa zakrywszy sobą wszechświat!
dusza świata, źródło świata, trwa zakrywszy sobą wszechświat!
tapyamānāya salile brahmaṇyāyājitāya ca /
viśvātmane viśvasṛje viśvam āvṛtya tiṣṭhate //
viśvātmane viśvasṛje viśvam āvṛtya tiṣṭhate //
Pokłon Śiwie, panu istot, tobie stale trzeba służyć,
Śankarze, co strzały ciska, co ustami jest brahmana.
Śankarze, co strzały ciska, co ustami jest brahmana.
namo namaste sevyāya bhūtānāṃ prabhave sadā /
brahmavaktrāya śarvāya śaṃkarāya śivāya ca //
brahmavaktrāya śarvāya śaṃkarāya śivāya ca //
Złóżmy pokłon panu mowy oraz pokłon panu stworzeń,
pokłon panu tego świata, pokłon panu świętych osób,
pokłon panu tego świata, pokłon panu świętych osób,
namo 'stu vācaspataye prajānāṃ pataye namaḥ /
namo viśvasya pataye mahatāṃ pataye namaḥ //
namo viśvasya pataye mahatāṃ pataye namaḥ //
pokłon tysiącogłowemu, co ma tysiąc groźnych ramion,
tysiąc oczu i nóg tysiąc, dzieła jego niezliczone!
tysiąc oczu i nóg tysiąc, dzieła jego niezliczone!
namaḥ sahasraśirase sahasrabhujamanyave /
sahasranetrapādāya namo 'saṃkhyeyakarmaṇe //
sahasranetrapādāya namo 'saṃkhyeyakarmaṇe //
Złotą masz karnację, panie, oraz nosisz złotą zbroję,
swym czcicielom tyś życzliwy, spełnij zatem naszą prośbę!”.
swym czcicielom tyś życzliwy, spełnij zatem naszą prośbę!”.
namo hiraṇyavarṇāya hiraṇyakavacāya ca /
bhaktānukampine nityaṃ sidhyatāṃ nau varaḥ prabho //
bhaktānukampine nityaṃ sidhyatāṃ nau varaḥ prabho //
Wasudewa i Ardźuna, aby zyskać boski oręż,
sławili Wielkiego Boga, czym sprawili mu przyjemność,.
sławili Wielkiego Boga, czym sprawili mu przyjemność,.
evaṃ stutvā mahādevaṃ vāsudevaḥ sahārjunaḥ /
prasādayāmāsa bhavaṃ tadā hyastropalabdhaye //
prasādayāmāsa bhavaṃ tadā hyastropalabdhaye //
Ardźuna z radosnym sercem pana czcił ze znakiem byka
i spozierał wielkim okiem na skarbnicę wszelkiej mocy.
i spozierał wielkim okiem na skarbnicę wszelkiej mocy.
tato 'rjunaḥ prītamanā vavande vṛṣabhadhvajam /
dadarśotphullanayanaḥ samastaṃ tejasāṃ nidhim //
dadarśotphullanayanaḥ samastaṃ tejasāṃ nidhim //
I zobaczył swą obiatę, tuż w pobliżu Trójokiego,
którą co wieczór gotował i był złożył Wasudewie.
którą co wieczór gotował i był złożył Wasudewie.
taṃ copahāraṃ svakṛtaṃ naiśaṃ naityakam ātmanaḥ /
dadarśa tryambakābhyāśe vāsudevaniveditam //
dadarśa tryambakābhyāśe vāsudevaniveditam //
Pandu syn w swym sercu uczcił Śankarę, co tnie strzałami,
oraz Krysznę i powiedział: „Pragnę zyskać pocisk boski”.
oraz Krysznę i powiedział: „Pragnę zyskać pocisk boski”.
tato 'bhipūjya manasā śarvaṃ kṛṣṇaṃ ca pāṇḍavaḥ /
icchāmyahaṃ divyam astram ityabhāṣata śaṃkaram //
icchāmyahaṃ divyam astram ityabhāṣata śaṃkaram //
Usłyszawszy syna Prythy prośbę o błogosławieństwo,
Bóg ze śmiechem się odezwał do Ardźuny z Wasudewą:
Bóg ze śmiechem się odezwał do Ardźuny z Wasudewą:
tataḥ pārthasya vijñāya varārthe vacanaṃ prabhuḥ /
vāsudevārjunau devaḥ smayamāno 'bhyabhāṣata //
vāsudevārjunau devaḥ smayamāno 'bhyabhāṣata //
„Jezioro boskie z nektarem niedaleko się znajduje,
w którym w dawnych czasach spoczął łuk mój boski z boską strzałą.
w którym w dawnych czasach spoczął łuk mój boski z boską strzałą.
saro 'mṛtamayaṃ divyam abhyāśe śatrusūdanau /
tatra me tad dhanur divyaṃ śaraśca nihitaḥ purā //
tatra me tad dhanur divyaṃ śaraśca nihitaḥ purā //
Dzięki niemu pogromiłem w boju wszystkich wrogów niebian.
O Krysznowie, stamtąd weźcie ów najlepszy łuk ze strzałą”.
O Krysznowie, stamtąd weźcie ów najlepszy łuk ze strzałą”.
yena devārayaḥ sarve mayā yudhi nipātitāḥ /
tata ānīyatāṃ kṛṣṇau saśaraṃ dhanur uttamam //
tata ānīyatāṃ kṛṣṇau saśaraṃ dhanur uttamam //
„Niech tak będzie” – rzekli woje Śarwie w otoczeniu druhów
i ruszyli do jeziora, które otaczają cuda.
i ruszyli do jeziora, które otaczają cuda.
tathetyuktvā tu tau vīrau taṃ śarvaṃ pārṣadaiḥ saha /
prasthitau tat saro divyaṃ divyāścaryaśatair vṛtam //
prasthitau tat saro divyaṃ divyāścaryaśatair vṛtam //
Więc w skupieniu wyruszyli mędrcy Nara, Narajana
ku celowi wszelkich praktyk, który wskazał Bykogodły.
ku celowi wszelkich praktyk, który wskazał Bykogodły.
nirdiṣṭaṃ yad vṛṣāṅkena puṇyaṃ sarvārthasādhakam /
tajjagmatur asaṃbhrāntau naranārāyaṇāv ṛṣī //
tajjagmatur asaṃbhrāntau naranārāyaṇāv ṛṣī //
Gdy Ardźuna i Aćjuta już dotarli do jeziora
o połysku tarczy słońca, w głębiach węża zobaczyli.
o połysku tarczy słońca, w głębiach węża zobaczyli.
tatastu tat saro gatvā sūryamaṇḍalasaṃnibham /
nāgam antarjale ghoraṃ dadṛśāte 'rjunācyutau //
nāgam antarjale ghoraṃ dadṛśāte 'rjunācyutau //
I ujrzeli też drugiego węża, co miał głów tysiące,
wymiotował wielki płomień i posiadał wigor ognia.
wymiotował wielki płomień i posiadał wigor ognia.
dvitīyaṃ cāparaṃ nāgaṃ sahasraśirasaṃ varam /
vamantaṃ vipulāṃ jvālāṃ dadṛśāte 'gnivarcasam //
vamantaṃ vipulāṃ jvālāṃ dadṛśāte 'gnivarcasam //
Prythy syn i Kryszna tknęli wody, łącząc swoje dłonie,
i stanęli przed wężami, kłoniąc się Bykogodłemu.
i stanęli przed wężami, kłoniąc się Bykogodłemu.
tataḥ kṛṣṇaśca pārthaśca saṃspṛśyāpaḥ kṛtāñjalī /
tau nāgāv upatasthāte namasyantau vṛṣadhvajam //
tau nāgāv upatasthāte namasyantau vṛṣadhvajam //
Znawcy Wedy hołd oddali Bhawie, który kresu nie ma,
i z serca deklamowali hymn wedyjski Sturudrowy.
i z serca deklamowali hymn wedyjski Sturudrowy.
gṛṇantau vedaviduṣau tad brahma śatarudriyam /
aprameyaṃ praṇamantau gatvā sarvātmanā bhavam //
aprameyaṃ praṇamantau gatvā sarvātmanā bhavam //
Za przyczyną chwalby Rudry węże kształt swój porzuciły
i przyjęły dwójną postać: łuku, strzały wrogogromnej.
i przyjęły dwójną postać: łuku, strzały wrogogromnej.
tatastau rudramāhātmyāddhitvā rūpaṃ mahoragau /
dhanur bāṇaśca śatrughnaṃ tad dvaṃdvaṃ samapadyata //
dhanur bāṇaśca śatrughnaṃ tad dvaṃdvaṃ samapadyata //
Szlachetni, zadowoleni lśniący łuk ze strzałą wzięli
i zabrawszy je ze sobą, szlachetnemu przedłożyli.
i zabrawszy je ze sobą, szlachetnemu przedłożyli.
tato jagṛhatuḥ prītau dhanur bāṇaṃ ca suprabham /
ājahratur mahātmānau dadatuśca mahātmane //
ājahratur mahātmānau dadatuśca mahātmane //
Z boku Bykogodłowego student wówczas się wyłonił,
śniadooki, zdrój ascezy, siłacz niebiesko-miedziany.
śniadooki, zdrój ascezy, siłacz niebiesko-miedziany.
tataḥ pārśvād vṛṣāṅkasya brahmacārī nyavartata /
piṅgākṣastapasaḥ kṣetraṃ balavānnīlalohitaḥ //
piṅgākṣastapasaḥ kṣetraṃ balavānnīlalohitaḥ //
Pochwycił najlepszy z łuków i gotowy prężnie stanął,
potem napiął należycie doskonały łuk ze strzałą.
potem napiął należycie doskonały łuk ze strzałą.
sa tad gṛhya dhanuḥśreṣṭhaṃ tasthau sthānaṃ samāhitaḥ /
vyakarṣaccāpi vidhivat saśaraṃ dhanur uttamam //
vyakarṣaccāpi vidhivat saśaraṃ dhanur uttamam //
Dzielny Pandu syn się przyjrzał cięciwie, postawie pięści,
i usłyszał też zaklęcie Bhawy, wszystko zapamiętał.
i usłyszał też zaklęcie Bhawy, wszystko zapamiętał.
tasya maurvīṃ ca muṣṭiṃ ca sthānaṃ cālakṣya pāṇḍavaḥ /
śrutvā mantraṃ bhavaproktaṃ jagrāhācintyavikramaḥ //
śrutvā mantraṃ bhavaproktaṃ jagrāhācintyavikramaḥ //
Wówczas pan o wielkiej mocy puścił strzałę ku stawowi
i ponownie łuk umieścił w jego toni, ów bohater.
i ponownie łuk umieścił w jego toni, ów bohater.
sarasyeva ca taṃ bāṇaṃ mumocātibalaḥ prabhuḥ /
cakāra ca punar vīrastasmin sarasi tad dhanuḥ //
cakāra ca punar vīrastasmin sarasi tad dhanuḥ //
Wiedząc, że zeń kontent Bhawa, Ardźuna przypomniał sobie
spotkanie z Śankarą w lesie oraz dar przez niego dany
i pomyślał w swoim sercu: „Niechaj to się dla mnie ziści”.
spotkanie z Śankarą w lesie oraz dar przez niego dany
i pomyślał w swoim sercu: „Niechaj to się dla mnie ziści”.
tataḥ prītaṃ bhavaṃ jñātvā smṛtimān arjunastadā /
varam āraṇyakaṃ dattaṃ darśanaṃ śaṃkarasya ca /
manasā cintayāmāsa tanme saṃpadyatām iti //
varam āraṇyakaṃ dattaṃ darśanaṃ śaṃkarasya ca /
manasā cintayāmāsa tanme saṃpadyatām iti //
Kiedy poznał jego wolę, rad zeń Bhawa dar mu wręczył.
Aby spełnił swą przysięgę, dał mu straszną Paśupatę.
Aby spełnił swą przysięgę, dał mu straszną Paśupatę.
tasya tanmatam ājñāya prītaḥ prādād varaṃ bhavaḥ /
tacca pāśupataṃ ghoraṃ pratijñāyāśca pāraṇam //
tacca pāśupataṃ ghoraṃ pratijñāyāśca pāraṇam //
Zjeżył włos się niezłomnemu, uznał on, że cel osiągnął.
Wielce radzi, razem z Kryszną głowy przed bogiem schylili.
Wielce radzi, razem z Kryszną głowy przed bogiem schylili.
saṃhṛṣṭaromā durdharṣaḥ kṛtaṃ kāryam amanyata /
vavandatuśca saṃhṛṣṭau śirobhyāṃ tau maheśvaram //
vavandatuśca saṃhṛṣṭau śirobhyāṃ tau maheśvaram //
Ardźuna razem z Keśawą, przeszczęśliwi bohaterzy
z pozwoleniem Bhawy w chwilę przybyli do swej siedziby,
niczym Indra razem z Wisznu, gdy łaknęli śmierci Dźambhy .
z pozwoleniem Bhawy w chwilę przybyli do swej siedziby,
niczym Indra razem z Wisznu, gdy łaknęli śmierci Dźambhy .
anujñātau kṣaṇe tasmin bhavenārjunakeśavau /
prāptau svaśibiraṃ vīrau mudā paramayā yutau /
indrāviṣṇū yathā prītau jambhasya vadhakāṅkṣiṇau //
prāptau svaśibiraṃ vīrau mudā paramayā yutau /
indrāviṣṇū yathā prītau jambhasya vadhakāṅkṣiṇau //