d--- layout: chapter --- Rozdział 26 - Mahabharata Rozdział 26 | Mahabharata Link
Chwalebny Pan rzekł:
Ową jogę niezniszczalną dałem ja Wiwaswantowi,
on znów Manu ją powtórzył, Manu zaś wyrzekł Ikszwaku.
śrībhagavānuvāca /
imaṃ vivasvate yogaṃ proktavānahamavyayam /
vivasvānmanave prāha manurikṣvākave 'bravīt //
Tę w sukcesji uzyskaną znali królewscy wieszczowie,
lecz z biegiem długiego czasu joga znikła, o Ciemiężco.
evaṃ paraṃparāprāptamimaṃ rājarṣayo viduḥ /
sa kāleneha mahatā yogo naṣṭaḥ paraṃtapa //
Dzisiaj tobie przekazuję jogi schedę starodawną,
boś mój czciciel i przyjaciel, a to sekret jest największy.
sa evāyaṃ mayā te 'dya yogaḥ proktaḥ purātanaḥ /
bhakto 'si me sakhā ceti rahasyaṃ hyetaduttamam //
Ardźuna rzekł:
Tyś niedawno się urodził, Wiwaswant zrodzony wcześniej.
Jak więc mogę to rozumieć, żeś ją wyrzekł na początku?
arjuna uvāca /
aparaṃ bhavato janma paraṃ janma vivasvataḥ /
kathametadvijānīyāṃ tvamādau proktavāniti //
Chwalebny Pan rzekł:
Liczne moje narodziny przeminęły, również twoje,
ja je wszystkie znam, Ardźuno, ty nie pomnisz ich, ciemiężco.
śrībhagavānuvāca /
bahūni me vyatītāni janmāni tava cārjuna /
tānyahaṃ veda sarvāṇi na tvaṃ vettha paraṃtapa //
Choć jam panem wszystkich istot, choć niezmienny, niezrodzony,
nad Naturą mą panując, dzięki złudzie swej powstaję.
ajo 'pi sannavyayātmā bhūtānāmīśvaro 'pi san /
prakṛtiṃ svāmadhiṣṭhāya sambhavāmyātmamāyayā //
Kiedy tylko prawo słabnie, a nieprawość w moc urasta,
wówczas, potomku Bharaty, ja sam siebie zaraz stwarzam.
yadā yadā hi dharmasya glānirbhavati bhārata /
abhyutthānamadharmasya tadātmānaṃ sṛjāmyaham //
Aby dobrych móc ochronić i złoczyńców powytracać,
aby prawo ustanowić, w każdej erze się pojawiam.
paritrāṇāya sādhūnāṃ vināśāya ca duṣkṛtām /
dharmasaṃsthāpanārthāya sambhavāmi yuge yuge //
Kto me boskie narodziny oraz czyny zna prawdziwie,
gdy, Ardźuno, zrzuci ciało, się nie rodzi, do mnie idzie.
janma karma ca me divyamevaṃ yo vetti tattvataḥ /
tyaktvā dehaṃ punarjanma naiti māmeti so 'rjuna //
Bez żądzy, strachu i złości, pełni mnie, we mnie schronieni,
żarem wiedzy oczyszczeni, liczni byt mój osiągnęli.
vītarāgabhayakrodhā manmayā māmupāśritāḥ /
bahavo jñānatapasā pūtā madbhāvamāgatāḥ //
Kto i jak do mnie przypada, w ten sam sposób jemu służę,
moją ścieżką, synu Prythy, podążają wszędy ludzie.
ye yathā māṃ prapadyante tāṃstathaiva bhajāmyaham /
mama vartmānuvartante manuṣyāḥ pārtha sarvaśaḥ //
Ci, co pragną plonu czynów, bóstwom tutaj cześć oddają.
W ludzkim świecie bardzo rychło z czynu sukces się zyskuje.
kāṅkṣantaḥ karmaṇāṃ siddhiṃ yajanta iha devatāḥ /
kṣipraṃ hi mānuṣe loke siddhirbhavati karmajā //
Cztery stany ja stworzyłem z podziału na czyn i cechy
i chociaż jestem ich stwórcą, jam niezmiennym jest nie-sprawcą.
cāturvarṇyaṃ mayā sṛṣṭaṃ guṇakarmavibhāgaśaḥ /
tasya kartāramapi māṃ viddhyakartāramavyayam //
Żadnym czynem się nie plamię, ni nie tęsknię za owocem –
kto tę prawdę o mnie pozna, tego żaden czyn nie pęta.
na māṃ karmāṇi limpanti na me karmaphale spṛhā /
iti māṃ yo 'bhijānāti karmabhirna sa badhyate //
Z wiedzą tą czyny spełniali dawni, łaknąc wyzwolenia,
więc i ty czyny wykonuj, przez nich pierwej wypełniane.
evaṃ jñātvā kṛtaṃ karma pūrvairapi mumukṣubhiḥ /
kuru karmaiva tasmāttvaṃ pūrvaiḥ pūrvataraṃ kṛtam //
I wieszczowie tutaj błądzą: „co jest czynem, co bezczynem?”.
Więc o czynie ci opowiem. Gdy to pojmiesz, zło pokonasz.
kiṃ karma kimakarmeti kavayo 'pyatra mohitāḥ /
tatte karma pravakṣyāmi yajjñātvā mokṣyase 'śubhāt //
Trzeba pojąć, co jest czynem, wyrozumieć czyn występny,
no i bezczyn też zmiarkować – niezgłębiona droga czynu.
karmaṇo hyapi boddhavyaṃ boddhavyaṃ ca vikarmaṇaḥ /
akarmaṇaśca boddhavyaṃ gahanā karmaṇo gatiḥ //
Kto w czynie bezczynność widzi, a w bezczynie czyn postrzega,
ten jest mędrcem pośród ludzi, zaprzężony, wszystko spełnił.
karmaṇyakarma yaḥ paśyedakarmaṇi ca karma yaḥ /
sa buddhimānmanuṣyeṣu sa yuktaḥ kṛtsnakarmakṛt //
Kto we wszystkich przedsięwzięciach wyzbył się idei szczęścia,
Tego mędrcy zwą uczonym, jego czyn spalony w wiedzy.
yasya sarve samārambhāḥ kāmasaṃkalpavarjitāḥ /
jñānāgnidagdhakarmāṇaṃ tamāhuḥ paṇḍitaṃ budhāḥ //
Kto więc nie lgnie do owocu, zawsze syty, bez schronienia,
choć w działaniach pogrążony, to zaiste nic nie czyni.
tyaktvā karmaphalāsaṅgaṃ nityatṛpto nirāśrayaḥ /
karmaṇyabhipravṛtto 'pi naiva kiṃcitkaroti saḥ //
Kto bez pragnień, myśl powstrzymał, kto porzucił wszelką własność,
jeno czyn cielesny spełnia – ten to grzechu nie osiąga.
nirāśīryatacittātmā tyaktasarvaparigrahaḥ /
śārīraṃ kevalaṃ karma kurvannāpnoti kilbiṣam //
Rad z samoistnego zysku, bez przeciwieństw, bez zawiści,
w klęsce i sukcesie jeden, chociaż działa – niespętany.
yadṛcchālābhasaṃtuṣṭo dvaṃdvātīto vimatsaraḥ /
samaḥ siddhāvasiddhau ca kṛtvāpi na nibadhyate //
Wyzwolony, bez przywiązań, myśli swe poświęca wiedzy,
dla ofiary jeno działa – cały jego czyn topnieje.
gatasaṅgasya muktasya jñānāvasthitacetasaḥ /
yajñāyācarataḥ karma samagraṃ pravilīyate //
I warząchew jest brahmanem, i brahmanem jest obiata,
którą bramin w ogień leje, ogień również jest brahmanem.
Jeno brahman celem tego, kto trwa w brahmanowym czynie.
brahmārpaṇaṃ brahmahavirbrahmāgnau brahmaṇā hutam /
brahmaiva tena gantavyaṃ brahmakarmasamādhinā //
Są więc tacy joginowie, co ofiarę bogów pełnią,
inni w ogień brahmanowy leją ofiarę z ofiary.
daivamevāpare yajñaṃ yoginaḥ paryupāsate /
brahmāgnāvapare yajñaṃ yajñenaivopajuhvati //
Jedni słuch i inne zmysły w ogień powściągnięcia leją,
drudzy w ogień zmysłów leją dźwięk i inne z nim przedmioty.
śrotrādīnīndriyāṇyanye saṃyamāgniṣu juhvati /
śabdādīnviṣayānanya indriyāgniṣu juhvati //
Jeszcze inni wylewają w ogień samopowściągnięcia,
który wiedzą rozpalili, wsze czynności tchnień i zmysłów.
sarvāṇīndriyakarmāṇi prāṇakarmāṇi cāpare /
ātmasaṃyamayogāgnau juhvati jñānadīpite //
Trudząc się, inni składają z dóbr ofiarę, czy też z jogi,
z wiedzy, studiów czy ascezy – wszyscy ci w ślubach niezłomni.
dravyayajñāstapoyajñā yogayajñāstathāpare /
svādhyāyajñānayajñāśca yatayaḥ saṃśitavratāḥ //
We wdechu składają wydech i podobnie wdech w wydechu,
drogi obudwu blokują ci, co chcą okiełznać oddech.
apāne juhvati prāṇaṃ prāṇe 'pānaṃ tathāpare /
prāṇāpānagatī ruddhvā prāṇāyāmaparāyaṇāḥ //
Inni z jadła rezygnują i składają tchnienia w tchnieniach.
Każdy z nich znawcą ofiary, ona grzechy ich zmazuje,
apare niyatāhārāḥ prāṇānprāṇeṣu juhvati /
sarve 'pyete yajñavido yajñakṣapitakalmaṣāḥ //
a gdy jedzą nektar z resztek, do brahmana się udają.
Nawet tym doczesnym światem nieofiarnik nie zawładnie,
co tu mówić o następnym, o najlepszy spośród Kurów?
yajñaśiṣṭāmṛtabhujo yānti brahma sanātanam /
nāyaṃ loko 'styayajñasya kuto 'nyaḥ kurusattama //
Zatem różne te ofiary, w ustach brahmana złożone ,
znaj jako zrodzone z czynu – poznasz je, to się wyzwolisz.
evaṃ bahuvidhā yajñā vitatā brahmaṇo mukhe /
karmajānviddhi tānsarvān evaṃ jñātvā vimokṣyase //
Lepsza jest ofiara z wiedzy od ofiary z dóbr, Ciemiężco.
Wszystek czyn, Partho, bez reszty w wiedzy z wszech stron się zawiera.
śreyāndravyamayādyajñājjñānayajñaḥ paraṃtapa /
sarvaṃ karmākhilaṃ pārtha jñāne parisamāpyate //
Poznaj ją do stóp padając, pytając się oraz służąc.
Mędrcy, co ujrzeli prawdę, wiedzę tobie snadnie wskażą.
tadviddhi praṇipātena paripraśnena sevayā /
upadekṣyanti te jñānaṃ jñāninastattvadarśinaḥ //
Gdy ją poznasz, omroczeniu nie ulegniesz już, Pandawo.
Dzięki niej wszystkie istoty w sobie ujrzysz, potem we mnie.
yajjñātvā na punarmohamevaṃ yāsyasi pāṇḍava /
yena bhūtānyaśeṣeṇa drakṣyasyātmanyatho mayi //
Chociaż byłbyś sam złoczyńcą najpodlejszym wśród grzeszników,
to i tak ohydztwo wszelkie łodzią wiedzy hen przekroczysz.
api cedasi pāpebhyaḥ sarvebhyaḥ pāpakṛttamaḥ /
sarvaṃ jñānaplavenaiva vṛjinaṃ saṃtariṣyasi //
Tak jak ogień rozniecony w popiół drewno wnet obraca,
doń podobny ogień wiedzy w popiół wszelki czyn zamienia.
yathaidhāṃsi samiddho 'gnirbhasmasātkurute 'rjuna /
jñānāgniḥ sarvakarmāṇi bhasmasātkurute tathā //
Nie ma więc równego wiedzy filtra, który tu oczyszcza.
Kto jest biegły w jodze, z czasem, sam ją w sobie snadź odnajdzie.
na hi jñānena sadṛśaṃ pavitramiha vidyate /
tatsvayaṃ yogasaṃsiddhaḥ kālenātmani vindati //
Tylko ufny zyska wiedzę, jej oddany, powściągliwy.
Gdy ją zyska, to najwyższe wyciszenie wnet osiągnie.
śraddhāvāṃllabhate jñānaṃ tatparaḥ saṃyatendriyaḥ /
jñānaṃ labdhvā parāṃ śāntimacireṇādhigacchati //
Kto jest głupcem, bez ufności i kto wątpi, ten przepadnie.
Wątpiący nie włada światem – tym, ni wyższym, ani szczęściem.
ajñaścāśraddadhānaśca saṃśayātmā vinaśyati /
nāyaṃ loko 'sti na paro na sukhaṃ saṃśayātmanaḥ //
Kto w jodze swe czyny złożył, wiedzą wątpliwości przeciął,
samowładny, ten przez czyny nie jest pętany, Zdobywco.
yogasaṃnyastakarmāṇaṃ jñānasaṃchinnasaṃśayam /
ātmavantaṃ na karmāṇi nibadhnanti dhanaṃjaya //
Mieczem wiedzy przetnij swoje wątpliwości, w sercu tkwiące
i powstałe z braku wiedzy. W jogę wstąp, powstań, Bharato!
tasmādajñānasambhūtaṃ hṛtsthaṃ jñānāsinātmanaḥ /
chittvainaṃ saṃśayaṃ yogamātiṣṭhottiṣṭha bhārata //