Cóż ci zatem po tej wiedzy, tak rozległej, o Ardźuno?
Jedną cząstką utwierdziwszy ten świat cały – tutaj stoję.
Jedną cząstką utwierdziwszy ten świat cały – tutaj stoję.
arjuna uvāca /
madanugrahāya paramaṃ guhyamadhyātmasaṃjñitam /
yattvayoktaṃ vacastena moho 'yaṃ vigato mama //
madanugrahāya paramaṃ guhyamadhyātmasaṃjñitam /
yattvayoktaṃ vacastena moho 'yaṃ vigato mama //
Ardźuna rzekł:
Dla korzyści mej mówiłeś o najwyższej tajemnicy,
która nadjaźń definiuje, tym mą złudę rozproszyłeś.
Dla korzyści mej mówiłeś o najwyższej tajemnicy,
która nadjaźń definiuje, tym mą złudę rozproszyłeś.
bhavāpyayau hi bhūtānāṃ śrutau vistaraśo mayā /
tvattaḥ kamalapatrākṣa māhātmyamapi cāvyayam //
tvattaḥ kamalapatrākṣa māhātmyamapi cāvyayam //
O powstaniu i zniknięciu istot dokładnie słuchałem
z ust twych, o Lotosooki, i o wiecznej twojej chwale.
z ust twych, o Lotosooki, i o wiecznej twojej chwale.
evametadyathāttha tvamātmānaṃ parameśvara /
draṣṭumicchāmi te rūpamaiśvaraṃ puruṣottama //
draṣṭumicchāmi te rūpamaiśvaraṃ puruṣottama //
Tak jak siebie opisałeś, tak też jest, najlepszy z ludzi.
Teraz chcę twą postać widzień, władczą, o najwyższy władco.
Teraz chcę twą postać widzień, władczą, o najwyższy władco.
manyase yadi tacchakyaṃ mayā draṣṭumiti prabho /
yogeśvara tato me tvaṃ darśayātmānamavyayam //
yogeśvara tato me tvaṃ darśayātmānamavyayam //
Mistrzu jogi, jeśli mniemasz, żem ja władny ją zobaczyć,
zatem ukaż mi się, Panie, w tej odwiecznej swej istocie.
zatem ukaż mi się, Panie, w tej odwiecznej swej istocie.
śrībhagavānuvāca /
paśya me pārtha rūpāṇi śataśo 'tha sahasraśaḥ /
nānāvidhāni divyāni nānāvarṇākṛtīni ca //
paśya me pārtha rūpāṇi śataśo 'tha sahasraśaḥ /
nānāvidhāni divyāni nānāvarṇākṛtīni ca //
Chwalebny Pan rzekł:
Synu Prythy, patrz na moje setki, tysiące postaci,
one boskie, różnorakie, w liczne barwy, kształty strojne.
Synu Prythy, patrz na moje setki, tysiące postaci,
one boskie, różnorakie, w liczne barwy, kształty strojne.
paśyādityānvasūnrudrānaśvinau marutastathā /
bahūnyadṛṣṭapūrvāṇi paśyāścaryāṇi bhārata //
bahūnyadṛṣṭapūrvāṇi paśyāścaryāṇi bhārata //
Patrz na Wasów i Aditjów , Rudrów , Wiatry , dwóch Aświnów,
liczne, pierwej nie widziane cudowności, o Bharato.
liczne, pierwej nie widziane cudowności, o Bharato.
ihaikasthaṃ jagatkṛtsnaṃ paśyādya sacarācaram /
mama dehe guḍākeśa yaccānyaddraṣṭumicchasi //
mama dehe guḍākeśa yaccānyaddraṣṭumicchasi //
Teraz, tutaj w moim ciele, ujrzyj cały świat, Snugromco,
z ruchomym i nieruchomym, w jednym miejscu osadzony
i co tylko pragniesz widzieć.
z ruchomym i nieruchomym, w jednym miejscu osadzony
i co tylko pragniesz widzieć.
na tu māṃ śakyase draṣṭumanenaiva svacakṣuṣā /
divyaṃ dadāmi te cakṣuḥ paśya me yogamaiśvaram //
divyaṃ dadāmi te cakṣuḥ paśya me yogamaiśvaram //
Lecz nie możesz mnie zobaczyć tymi swoimi oczyma,
zatem boski wzrok ci daję, spójrz na moją władczą jogę.
zatem boski wzrok ci daję, spójrz na moją władczą jogę.
saṃjaya uvāca /
evamuktvā tato rājanmahāyogeśvaro hariḥ /
darśayāmāsa pārthāya paramaṃ rūpamaiśvaram //
evamuktvā tato rājanmahāyogeśvaro hariḥ /
darśayāmāsa pārthāya paramaṃ rūpamaiśvaram //
Sandźaja rzekł:
Wtenczas, gdy to rzekł, o królu, Hari, wielki włodarz jogi
ukazał synowi Prythy najwyższą, wszechwładczą postać.
Wtenczas, gdy to rzekł, o królu, Hari, wielki włodarz jogi
ukazał synowi Prythy najwyższą, wszechwładczą postać.
anekavaktranayanamanekādbhutadarśanam /
anekadivyābharaṇaṃ divyānekodyatāyudham //
anekadivyābharaṇaṃ divyānekodyatāyudham //
Liczne usta w niej i oczy, wiele cudów do ujrzenia,
boskie ornamenty mnogie, boski oręż uniesiony,
boskie ornamenty mnogie, boski oręż uniesiony,
divyamālyāmbaradharaṃ divyagandhānulepanam /
sarvāścaryamayaṃ devamanantaṃ viśvatomukham //
sarvāścaryamayaṃ devamanantaṃ viśvatomukham //
w boskich szatach i girlandach, namaszczona wonnościami,
z wszelkich cudów utworzona – Bóg, bez kresu, wszędolicy.
z wszelkich cudów utworzona – Bóg, bez kresu, wszędolicy.
divi sūryasahasrasya bhavedyugapadutthitā /
yadi bhāḥ sadṛśī sā syādbhāsastasya mahātmanaḥ //
yadi bhāḥ sadṛśī sā syādbhāsastasya mahātmanaḥ //
Jeśli w niebo słońc tysiące jednocześnie by się wzbiło,
może blask ich byłby równy lśnieniu owej wielkiej jaźni.
może blask ich byłby równy lśnieniu owej wielkiej jaźni.
tatraikasthaṃ jagatkṛtsnaṃ pravibhaktamanekadhā /
apaśyaddevadevasya śarīre pāṇḍavastadā //
apaśyaddevadevasya śarīre pāṇḍavastadā //
Wówczas Pandu syn zobaczył cały wszechświat w jednym miejscu,
podzielony różnorako, w ciele Boga wszystkich bogów.
podzielony różnorako, w ciele Boga wszystkich bogów.
tataḥ sa vismayāviṣṭo hṛṣṭaromā dhanaṃjayaḥ /
praṇamya śirasā devaṃ kṛtāñjalirabhāṣata //
praṇamya śirasā devaṃ kṛtāñjalirabhāṣata //
Wtenczas ten, co łupy zdobył, wskroś zdumieniem przepełniony,
ze zjeżonymi włoskami, przed Bogiem swą głowę skłonił,
złożył dłonie i powiedział:
ze zjeżonymi włoskami, przed Bogiem swą głowę skłonił,
złożył dłonie i powiedział:
arjuna uvāca /
paśyāmi devāṃstava deva dehe sarvāṃstathā bhūtaviśeṣasaṃghān /
brahmāṇamīśaṃ kamalāsanasthamṛṣīṃśca sarvānuragāṃśca divyān //
paśyāmi devāṃstava deva dehe sarvāṃstathā bhūtaviśeṣasaṃghān /
brahmāṇamīśaṃ kamalāsanasthamṛṣīṃśca sarvānuragāṃśca divyān //
Ardźuna rzekł:
Widzę, o Boże, w twym ciele wszech bogów,
jak też i istot przeróżne gromady,
i władcę Brahmę na tronie z lotosu,
i wszystkich wieszczów, i niebiańskie węże.
Widzę, o Boże, w twym ciele wszech bogów,
jak też i istot przeróżne gromady,
i władcę Brahmę na tronie z lotosu,
i wszystkich wieszczów, i niebiańskie węże.
anekabāhūdaravaktranetraṃ paśyāmi tvā sarvato 'nantarūpam /
nāntaṃ na madhyaṃ na punastavādiṃ paśyāmi viśveśvara viśvarūpa //
nāntaṃ na madhyaṃ na punastavādiṃ paśyāmi viśveśvara viśvarūpa //
Wszędzie cię widzę w bezkresnej postaci,
ramiona, usta, oczy, brzuchy liczne.
Ni końca, środka, początku nie widzę,
o władco świata w postaci wszechświata.
ramiona, usta, oczy, brzuchy liczne.
Ni końca, środka, początku nie widzę,
o władco świata w postaci wszechświata.
kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca tejorāśiṃ sarvato dīptimantam /
paśyāmi tvāṃ durnirīkṣyaṃ samantāddīptānalārkadyutimaprameyam //
paśyāmi tvāṃ durnirīkṣyaṃ samantāddīptānalārkadyutimaprameyam //
Wszędzie cię widzę z ćmą promieni wokół,
z diademem, dyskiem, buławą, w płomieniach,
jaśniejącego blaskiem ognia, słońca,
niezmierzonego, trudno na cię patrzeć.
z diademem, dyskiem, buławą, w płomieniach,
jaśniejącego blaskiem ognia, słońca,
niezmierzonego, trudno na cię patrzeć.
tvamakṣaraṃ paramaṃ veditavyaṃ tvamasya viśvasya paraṃ nidhānam /
tvamavyayaḥ śāśvatadharmagoptā sanātanastvaṃ puruṣo mato me //
tvamavyayaḥ śāśvatadharmagoptā sanātanastvaṃ puruṣo mato me //
Tyś niezniszczalnym przedmiotem dociekań,
tyś tego świata ostatnim schronieniem,
niewyczerpanym, stróżem wszego prawa,
Mężem odwiecznym – takie jest me zdanie.
tyś tego świata ostatnim schronieniem,
niewyczerpanym, stróżem wszego prawa,
Mężem odwiecznym – takie jest me zdanie.
anādimadhyāntamanantavīryamanantabāhuṃ śaśisūryanetram /
paśyāmi tvāṃ dīptahutāśavaktraṃ svatejasā viśvamidaṃ tapantam //
paśyāmi tvāṃ dīptahutāśavaktraṃ svatejasā viśvamidaṃ tapantam //
Widzę, że nie masz źródła, środka, końca,
twoje nasienie, ramiona bezkresne,
słońce i księżyc twoimi oczyma,
pożeracz obiat ust twoich płomieniem,
ty swoim żarem cały ten świat grzejesz.
twoje nasienie, ramiona bezkresne,
słońce i księżyc twoimi oczyma,
pożeracz obiat ust twoich płomieniem,
ty swoim żarem cały ten świat grzejesz.
dyāvāpṛthivyoridamantaraṃ hi vyāptaṃ tvayaikena diśaśca sarvāḥ /
dṛṣṭvādbhutaṃ rūpamidaṃ tavograṃ lokatrayaṃ pravyathitaṃ mahātman //
dṛṣṭvādbhutaṃ rūpamidaṃ tavograṃ lokatrayaṃ pravyathitaṃ mahātman //
Jeden wypełniasz wszystkie strony świata,
rozwartą przestrzeń między ziemią, niebem.
Widząc twą postać, cudowną, lecz groźną,
trójświat drży cały, o potężny duchem.
rozwartą przestrzeń między ziemią, niebem.
Widząc twą postać, cudowną, lecz groźną,
trójświat drży cały, o potężny duchem.
amī hi tvā surasaṃghā viśanti kecidbhītāḥ prāñjalayo gṛṇanti /
svastītyuktvā maharṣisiddhasaṃghāḥ stuvanti tvāṃ stutibhiḥ puṣkalābhiḥ //
svastītyuktvā maharṣisiddhasaṃghāḥ stuvanti tvāṃ stutibhiḥ puṣkalābhiḥ //
W ciebie wstępują te niebian zastępy,
trwożnie cię sławią, z dłońmi złożonymi.
Wieszczowie, siddhowie „Pomyślność!” wołają
i sławią ciebie hymnami dźwięcznymi.
trwożnie cię sławią, z dłońmi złożonymi.
Wieszczowie, siddhowie „Pomyślność!” wołają
i sławią ciebie hymnami dźwięcznymi.
rudrādityā vasavo ye ca sādhyā viśve 'śvinau marutaścoṣmapāśca /
gandharvayakṣāsurasiddhasaṃghā vīkṣante tvā vismitāścaiva sarve //
gandharvayakṣāsurasiddhasaṃghā vīkṣante tvā vismitāścaiva sarve //
Zastępy Rudów Aditjów i Wasów ,
sadjów, Aświnów, jakszów, wiśwadewów ,
siddhów, gandharwów, wiatry, waropijcy ,
patrzą na ciebie wszyscy zadziwieni.
sadjów, Aświnów, jakszów, wiśwadewów ,
siddhów, gandharwów, wiatry, waropijcy ,
patrzą na ciebie wszyscy zadziwieni.
rūpaṃ mahatte bahuvaktranetraṃ mahābāho bahubāhūrupādam /
bahūdaraṃ bahudaṃṣṭrākarālaṃ dṛṣṭvā lokāḥ pravyathitāstathāham //
bahūdaraṃ bahudaṃṣṭrākarālaṃ dṛṣṭvā lokāḥ pravyathitāstathāham //
Twą wielką postać, barczysty, o licznych
ustach i oczach, barkach, lędźwiach, stopach,
o mnogich brzuchach, z mnóstwem kłów straszliwych
– światy ujrzały, zadrżały, ja z nimi.
ustach i oczach, barkach, lędźwiach, stopach,
o mnogich brzuchach, z mnóstwem kłów straszliwych
– światy ujrzały, zadrżały, ja z nimi.
nabhaḥspṛśaṃ dīptamanekavarṇaṃ vyāttānanaṃ dīptaviśālanetram /
dṛṣṭvā hi tvāṃ pravyathitāntarātmā dhṛtiṃ na vindāmi śamaṃ ca viṣṇo //
dṛṣṭvā hi tvāṃ pravyathitāntarātmā dhṛtiṃ na vindāmi śamaṃ ca viṣṇo //
Wisznu, gdym ujrzał cię, jak sięgasz nieba,
płomienny, barwny, o rozwartych paszczach,
oczach ogromnych ogniem rozpalonych,
drży me jestestwo i zaznać nie mogę
ani stałości, ani ukojenia.
płomienny, barwny, o rozwartych paszczach,
oczach ogromnych ogniem rozpalonych,
drży me jestestwo i zaznać nie mogę
ani stałości, ani ukojenia.
daṃṣṭrākarālāni ca te mukhāni dṛṣṭvaiva kālānalasaṃnibhāni /
diśo na jāne na labhe ca śarma prasīda deveśa jagannivāsa //
diśo na jāne na labhe ca śarma prasīda deveśa jagannivāsa //
Widząc twe twarze o kłach przeraźliwych,
które są niczym ogień końca czasu,
nie znam kierunków i oparcie tracę…
Zmiłuj się, władco, o ostojo świata!
które są niczym ogień końca czasu,
nie znam kierunków i oparcie tracę…
Zmiłuj się, władco, o ostojo świata!
amī ca tvāṃ dhṛtarāṣṭrasya putrāḥ sarve sahaivāvanipālasaṃghaiḥ /
bhīṣmo droṇaḥ sūtaputrastathāsau sahāsmadīyairapi yodhamukhyaiḥ //
bhīṣmo droṇaḥ sūtaputrastathāsau sahāsmadīyairapi yodhamukhyaiḥ //
I oni wszyscy, dzieci Dhrytarasztry,
wraz z zastępami obrońców tej ziemi,
Bhiszma i Drona, i ów syn woźnicy ,
wespół z naszymi dowódcami armii
wraz z zastępami obrońców tej ziemi,
Bhiszma i Drona, i ów syn woźnicy ,
wespół z naszymi dowódcami armii
vaktrāṇi te tvaramāṇā viśanti daṃṣṭrākarālāni bhayānakāni /
kecidvilagnā daśanāntareṣu saṃdṛśyante cūrṇitairuttamāṅgaiḥ //
kecidvilagnā daśanāntareṣu saṃdṛśyante cūrṇitairuttamāṅgaiḥ //
spieszą ku tobie i wchodzą w twe usta,
grozę budzące, o kłach przeraźliwych.
Oto niektórzy tkwią między zębami,
widać ich głowy doszczętnie zmiażdżone.
grozę budzące, o kłach przeraźliwych.
Oto niektórzy tkwią między zębami,
widać ich głowy doszczętnie zmiażdżone.
yathā nadīnāṃ bahavo 'mbuvegāḥ samudramevābhimukhā dravanti /
tathā tavāmī naralokavīrā viśanti vaktrāṇyabhivijvalanti //
tathā tavāmī naralokavīrā viśanti vaktrāṇyabhivijvalanti //
Jak rzek strumienie, przeobfite w wody,
tylko ku morzu płyną, doń zwrócone,
tak i ci oto woje świata ludzi,
płoną i wchodzą w twoje mnogie usta.
tylko ku morzu płyną, doń zwrócone,
tak i ci oto woje świata ludzi,
płoną i wchodzą w twoje mnogie usta.
yathā pradīptaṃ jvalanaṃ pataṃgā viśanti nāśāya samṛddhavegāḥ /
tathaiva nāśāya viśanti lokāstavāpi vaktrāṇi samṛddhavegāḥ //
tathaiva nāśāya viśanti lokāstavāpi vaktrāṇi samṛddhavegāḥ //
Jak ćma pędząca ku zniszczeniu wpada
w ogień płomienny gorejący żarem,
tak też w twe usta wchodzą na swą zgubę
wszyscy ci ludzie w przeraźliwym pędzie.
w ogień płomienny gorejący żarem,
tak też w twe usta wchodzą na swą zgubę
wszyscy ci ludzie w przeraźliwym pędzie.
lelihyase grasamānaḥ samantāllokānsamagrānvadanairjvaladbhiḥ /
tejobhirāpūrya jagatsamagraṃ bhāsastavogrāḥ pratapanti viṣṇo //
tejobhirāpūrya jagatsamagraṃ bhāsastavogrāḥ pratapanti viṣṇo //
A gdy pożerasz ustami z płomieni,
to z każdej strony liżesz wszystkie światy.
Calutki wszechświat wypełniły blaskiem
groźne twe ognie i palą go, Wisznu.
to z każdej strony liżesz wszystkie światy.
Calutki wszechświat wypełniły blaskiem
groźne twe ognie i palą go, Wisznu.
ākhyāhi me ko bhavānugrarūpo namo 'stu te devavara prasīda /
vijñātumicchāmi bhavantamādyaṃ na hi prajānāmi tava pravṛttim //
vijñātumicchāmi bhavantamādyaṃ na hi prajānāmi tava pravṛttim //
Powiedz kim jesteś, Panie w groźnym kształcie?
O pierwszy z bogów, rad bądź! Pokłon tobie!
Panie pierwotny, ciebie pragnę poznać,
twej aktywności wcale nie pojmuję.
O pierwszy z bogów, rad bądź! Pokłon tobie!
Panie pierwotny, ciebie pragnę poznać,
twej aktywności wcale nie pojmuję.
śrībhagavānuvāca /
kālo 'smi lokakṣayakṛtpravṛddho lokānsamāhartumiha pravṛttaḥ /
ṛte 'pi tvā na bhaviṣyanti sarve ye 'vasthitāḥ pratyanīkeṣu yodhāḥ //
kālo 'smi lokakṣayakṛtpravṛddho lokānsamāhartumiha pravṛttaḥ /
ṛte 'pi tvā na bhaviṣyanti sarve ye 'vasthitāḥ pratyanīkeṣu yodhāḥ //
Chwalebny Pan rzekł:
Jam czas sędziwy, niszczyciel wszechświatów,
moim zadaniem ludzi pochłanianie.
Woje w dwóch armiach wrogich ustawieni
przestaną istnieć, z wyłączeniem ciebie.
Jam czas sędziwy, niszczyciel wszechświatów,
moim zadaniem ludzi pochłanianie.
Woje w dwóch armiach wrogich ustawieni
przestaną istnieć, z wyłączeniem ciebie.
tasmāttvamuttiṣṭha yaśo labhasva jitvā śatrūnbhuṅkṣva rājyaṃ samṛddham /
mayaivaite nihatāḥ pūrvameva nimittamātraṃ bhava savyasācin //
mayaivaite nihatāḥ pūrvameva nimittamātraṃ bhava savyasācin //
A zatem powstań, bądź sławny, zwalcz wrogów,
potem się nasyć dostatnim królestwem.
Zaiste, ja ich zabiłem już wcześniej,
o Leworęki, bądź jeno narzędziem.
potem się nasyć dostatnim królestwem.
Zaiste, ja ich zabiłem już wcześniej,
o Leworęki, bądź jeno narzędziem.
droṇaṃ ca bhīṣmaṃ ca jayadrathaṃ ca karṇaṃ tathānyānapi yodhavīrān /
mayā hatāṃstvaṃ jahi mā vyathiṣṭhā yudhyasva jetāsi raṇe sapatnān //
mayā hatāṃstvaṃ jahi mā vyathiṣṭhā yudhyasva jetāsi raṇe sapatnān //
Dronę i Bhiszmę, Dźajadrathę, Karnę,
jak też i innych mężnych wojowników,
których zabiłem, ty też unicestwij.
Walcz i drżeć przestań, w bitwie zmorzysz wrogów.
jak też i innych mężnych wojowników,
których zabiłem, ty też unicestwij.
Walcz i drżeć przestań, w bitwie zmorzysz wrogów.
saṃjaya uvāca /
etacchrutvā vacanaṃ keśavasya kṛtāñjalirvepamānaḥ kirīṭī /
namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṃ sagadgadaṃ bhītabhītaḥ praṇamya //
etacchrutvā vacanaṃ keśavasya kṛtāñjalirvepamānaḥ kirīṭī /
namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṃ sagadgadaṃ bhītabhītaḥ praṇamya //
Sandźaja rzekł:
Pięknowłosego gdy słowa usłyszał,
złożywszy dłonie, drżący, strojny w diadem,
oddał swój pokłon i znów rzekł do Kryszny
z gardłem zdławionym, w strachu się kłaniając.
Pięknowłosego gdy słowa usłyszał,
złożywszy dłonie, drżący, strojny w diadem,
oddał swój pokłon i znów rzekł do Kryszny
z gardłem zdławionym, w strachu się kłaniając.
arjuna uvāca /
sthāne hṛṣīkeśa tava prakīrtyā jagatprahṛṣyatyanurajyate ca /
rakṣāṃsi bhītāni diśo dravanti sarve namasyanti ca siddhasaṃghāḥ //
sthāne hṛṣīkeśa tava prakīrtyā jagatprahṛṣyatyanurajyate ca /
rakṣāṃsi bhītāni diśo dravanti sarve namasyanti ca siddhasaṃghāḥ //
Ardźuna rzekł:
O Panie Zmysłów, jest to wszech właściwe,
że rad twą chwalbą świat ciebie miłuje.
Demony w strachu spieszą we wsze strony,
a doskonali wszyscy ci się kłonią.
O Panie Zmysłów, jest to wszech właściwe,
że rad twą chwalbą świat ciebie miłuje.
Demony w strachu spieszą we wsze strony,
a doskonali wszyscy ci się kłonią.
kasmācca te na nameranmahātmangarīyase brahmaṇo 'pyādikartre /
ananta deveśa jagannivāsa tvamakṣaraṃ sadasattatparaṃ yat //
ananta deveśa jagannivāsa tvamakṣaraṃ sadasattatparaṃ yat //
Czemuż nie mieliby się tobie kłaniać,
pierwszemu twórcy, lepszemu od Brahmy?
O wielkoduszny, o schronienie świata!
o nieskończony, o wszech bogów władco!
Tyś niezniszczalnym, bytem i niebytem,
oraz tym również, co jest ponad nimi.
pierwszemu twórcy, lepszemu od Brahmy?
O wielkoduszny, o schronienie świata!
o nieskończony, o wszech bogów władco!
Tyś niezniszczalnym, bytem i niebytem,
oraz tym również, co jest ponad nimi.
tvamādidevaḥ puruṣaḥ purāṇastvam asya viśvasya paraṃ nidhānam /
vettāsi vedyaṃ ca paraṃ ca dhāma tvayā tataṃ viśvamanantarūpa //
vettāsi vedyaṃ ca paraṃ ca dhāma tvayā tataṃ viśvamanantarūpa //
Tyś pierwszym z bogów, najstarszym Człowiekiem
i tego świata najdalszą skarbnicą,
znawcą i wiedzą, najwyższą siedzibą,
tyś świat rozpostarł, o bezkresokształtny!
i tego świata najdalszą skarbnicą,
znawcą i wiedzą, najwyższą siedzibą,
tyś świat rozpostarł, o bezkresokształtny!
vāyuryamo 'gnirvaruṇaḥ śaśāṅkaḥ prajāpatistvaṃ prapitāmahaśca /
namo namaste 'stu sahasrakṛtvaḥ punaśca bhūyo 'pi namo namaste //
namo namaste 'stu sahasrakṛtvaḥ punaśca bhūyo 'pi namo namaste //
Tyś wiatrem, śmiercią, ogniem i wód panem,
i Panem Stworzeń, księżycem, pradziadem.
Tysiąckroć pokłon i pokłon od nowa,
znów i ponownie pokłon, pokłon tobie!
i Panem Stworzeń, księżycem, pradziadem.
Tysiąckroć pokłon i pokłon od nowa,
znów i ponownie pokłon, pokłon tobie!
namaḥ purastādatha pṛṣṭhataste namo 'stu te sarvata eva sarva /
anantavīryāmitavikramastvaṃ sarvaṃ samāpnoṣi tato 'si sarvaḥ //
anantavīryāmitavikramastvaṃ sarvaṃ samāpnoṣi tato 'si sarvaḥ //
Pokłon i z przodu oraz pokłon z tyłu,
z wszystkich stron pokłon tobie, któryś wszystkim,
Krok twój bez granic, ty wszystkiego sięgasz,
zatem tyś wszystkim, nasienie bez kresu.
z wszystkich stron pokłon tobie, któryś wszystkim,
Krok twój bez granic, ty wszystkiego sięgasz,
zatem tyś wszystkim, nasienie bez kresu.
sakheti matvā prasabhaṃ yaduktaṃ he kṛṣṇa he yādava he sakheti /
ajānatā mahimānaṃ tavedaṃ mayā pramādātpraṇayena vāpi //
ajānatā mahimānaṃ tavedaṃ mayā pramādātpraṇayena vāpi //
„Tyś mój przyjaciel” – tak sobie myślałem
i lekkomyślnie wołałem do ciebie:
„Kryszno! Jadawo! Mój przyjacielu!”
Gdyż twojej chwały nieświadomy byłem,
z szaleństwa lub też z miłości tom czynił.
i lekkomyślnie wołałem do ciebie:
„Kryszno! Jadawo! Mój przyjacielu!”
Gdyż twojej chwały nieświadomy byłem,
z szaleństwa lub też z miłości tom czynił.
yaccāvahāsārthamasatkṛto 'si vihāraśayyāsanabhojaneṣu /
eko 'tha vāpyacyuta tatsamakṣaṃ tatkṣāmaye tvāmahamaprameyam //
eko 'tha vāpyacyuta tatsamakṣaṃ tatkṣāmaye tvāmahamaprameyam //
Podczas zabawy, snu, biesiady, siedząc,
tak w samotności, jak na oczach innych,
żem cię poniżał, czyniąc to dla żartu,
wybacz, bezmierny i nieporuszony.
tak w samotności, jak na oczach innych,
żem cię poniżał, czyniąc to dla żartu,
wybacz, bezmierny i nieporuszony.
pitāsi lokasya carācarasya tvamasya pūjyaśca gururgarīyān /
na tvatsamo 'styabhyadhikaḥ kuto 'nyo lokatraye 'pyapratimaprabhāva //
na tvatsamo 'styabhyadhikaḥ kuto 'nyo lokatraye 'pyapratimaprabhāva //
Tyś ojcem świata z ruchomym i biernym,
obiektem kultu, najgodniejszym z mistrzów.
Nikt tobie równy, gdzież w trójświecie inny
wyższy od ciebie? Bez miary potężny.
obiektem kultu, najgodniejszym z mistrzów.
Nikt tobie równy, gdzież w trójświecie inny
wyższy od ciebie? Bez miary potężny.
tasmātpraṇamya praṇidhāya kāyaṃ prasādaye tvāmahamīśamīḍyam /
piteva putrasya sakheva sakhyuḥ priyaḥ priyāyārhasi deva soḍhum //
piteva putrasya sakheva sakhyuḥ priyaḥ priyāyārhasi deva soḍhum //
Ciało złożywszy więc, tobie się kłaniam,
pragnąc przebłagać chwalebnego władcę.
Jak druh druhowi, kochanek kochance
i ojciec dziecku – racz wybaczyć, Boże.
pragnąc przebłagać chwalebnego władcę.
Jak druh druhowi, kochanek kochance
i ojciec dziecku – racz wybaczyć, Boże.
adṛṣṭapūrvaṃ hṛṣito 'smi dṛṣṭvā bhayena ca pravyathitaṃ mano me /
tadeva me darśaya deva rūpaṃ prasīda deveśa jagannivāsa //
tadeva me darśaya deva rūpaṃ prasīda deveśa jagannivāsa //
Rad jestem widząc pierwej niewidziane,
lecz strachem zdjęta moja myśl zadrżała.
Swą postać ukaż… Boże, bądź mi łaskaw!
O władco bogów, schronienie wszechświata!
lecz strachem zdjęta moja myśl zadrżała.
Swą postać ukaż… Boże, bądź mi łaskaw!
O władco bogów, schronienie wszechświata!
kirīṭinaṃ gadinaṃ cakrahastamicchāmi tvāṃ draṣṭumahaṃ tathaiva /
tenaiva rūpeṇa caturbhujena sahasrabāho bhava viśvamūrte //
tenaiva rūpeṇa caturbhujena sahasrabāho bhava viśvamūrte //
Panie wszechkształtny! Pragnę ujrzeć ciebie
w diademie, z dyskiem, z buławą w swej ręce.
Dlatego przybierz, o tysiącoręki,
czteroramienną, jako dawniej postać.
w diademie, z dyskiem, z buławą w swej ręce.
Dlatego przybierz, o tysiącoręki,
czteroramienną, jako dawniej postać.
śrībhagavānuvāca /
mayā prasannena tavārjunedaṃ rūpaṃ paraṃ darśitamātmayogāt /
tejomayaṃ viśvamanantamādyaṃ yanme tvadanyena na dṛṣṭapūrvam //
mayā prasannena tavārjunedaṃ rūpaṃ paraṃ darśitamātmayogāt /
tejomayaṃ viśvamanantamādyaṃ yanme tvadanyena na dṛṣṭapūrvam //
Chwalebny Pan rzekł:
Mocą swej jogi, gdyż rad jestem z ciebie,
tobiem, Ardźuno, ukazał tę postać –
z mocy utkany, świat bez granic, pierwszy
– nikt poza tobą pierwej jej nie widział.
Mocą swej jogi, gdyż rad jestem z ciebie,
tobiem, Ardźuno, ukazał tę postać –
z mocy utkany, świat bez granic, pierwszy
– nikt poza tobą pierwej jej nie widział.
na vedayajñādhyayanairna dānairna ca kriyābhirna tapobhirugraiḥ /
evaṃrūpaḥ śakya ahaṃ nṛloke draṣṭuṃ tvadanyena kurupravīra //
evaṃrūpaḥ śakya ahaṃ nṛloke draṣṭuṃ tvadanyena kurupravīra //
O najprzedniejszy wojowniku Kurów,
w tym ludzkim świecie mnie w owej postaci
ujrzeć nie może nikt tu poza tobą,
ni dzięki studiom nad ofiarą, Wedą,
ni rytom, darom czy srogiej ascezie.
w tym ludzkim świecie mnie w owej postaci
ujrzeć nie może nikt tu poza tobą,
ni dzięki studiom nad ofiarą, Wedą,
ni rytom, darom czy srogiej ascezie.
mā te vyathā mā ca vimūḍhabhāvo dṛṣṭvā rūpaṃ ghoramīdṛṅmamedam /
vyapetabhīḥ prītamanāḥ punastvaṃ tadeva me rūpamidaṃ prapaśya //
vyapetabhīḥ prītamanāḥ punastvaṃ tadeva me rūpamidaṃ prapaśya //
Nie bądź w popłochu ani omroczony,
boś ujrzał postać moją przeraźliwą.
Strach niech odejdzie i myśl się raduje,
ponownie zobacz tę oto mą postać.
boś ujrzał postać moją przeraźliwą.
Strach niech odejdzie i myśl się raduje,
ponownie zobacz tę oto mą postać.
saṃjaya uvāca /
ityarjunaṃ vāsudevastathoktvā svakaṃ rūpaṃ darśayāmāsa bhūyaḥ /
āśvāsayāmāsa ca bhītamenaṃ bhūtvā punaḥ saumyavapurmahātmā //
ityarjunaṃ vāsudevastathoktvā svakaṃ rūpaṃ darśayāmāsa bhūyaḥ /
āśvāsayāmāsa ca bhītamenaṃ bhūtvā punaḥ saumyavapurmahātmā //
Sandźaja rzekł:
Gdy Wasudewa tak odrzekł Ardźunie,
znów mu ukazał swoją własną postać
i wylękłego ukoił szlachetny,
przybrawszy znowu swą postać najsłodszą.
Gdy Wasudewa tak odrzekł Ardźunie,
znów mu ukazał swoją własną postać
i wylękłego ukoił szlachetny,
przybrawszy znowu swą postać najsłodszą.
arjuna uvāca /
dṛṣṭvedaṃ mānuṣaṃ rūpaṃ tava saumyaṃ janārdana /
idānīmasmi saṃvṛttaḥ sacetāḥ prakṛtiṃ gataḥ //
dṛṣṭvedaṃ mānuṣaṃ rūpaṃ tava saumyaṃ janārdana /
idānīmasmi saṃvṛttaḥ sacetāḥ prakṛtiṃ gataḥ //
Ardźuna rzekł:
Gdym twą ludzką postać ujrzał, tę najsłodszą, Dręczycielu,
zaraz wraca mi świadomość, równowagę odzyskuję.
Gdym twą ludzką postać ujrzał, tę najsłodszą, Dręczycielu,
zaraz wraca mi świadomość, równowagę odzyskuję.
śrībhagavānuvāca /
sudurdarśamidaṃ rūpaṃ dṛṣṭavānasi yanmama /
devā apyasya rūpasya nityaṃ darśanakāṅkṣiṇaḥ //
sudurdarśamidaṃ rūpaṃ dṛṣṭavānasi yanmama /
devā apyasya rūpasya nityaṃ darśanakāṅkṣiṇaḥ //
Chwalebny Pan rzekł:
Moją postać, którą widzisz, nader trudno jest zobaczyć,
i niebianie stale tęsknią za tym, by ją mogli ujrzeć.
Moją postać, którą widzisz, nader trudno jest zobaczyć,
i niebianie stale tęsknią za tym, by ją mogli ujrzeć.
nāhaṃ vedairna tapasā na dānena na cejyayā /
śakya evaṃvidho draṣṭuṃ dṛṣṭavānasi māṃ yathā //
śakya evaṃvidho draṣṭuṃ dṛṣṭavānasi māṃ yathā //
Ani Wedy, ni pokuty, ni jałmużna, ani czczenie
nie pozwolą mnie zobaczyć takim, jakim ty mnie widzisz.
nie pozwolą mnie zobaczyć takim, jakim ty mnie widzisz.
bhaktyā tvananyayā śakya ahamevaṃvidho 'rjuna /
jñātuṃ draṣṭuṃ ca tattvena praveṣṭuṃ ca paraṃtapa //
jñātuṃ draṣṭuṃ ca tattvena praveṣṭuṃ ca paraṃtapa //
A kto czyni moje dzieło, dla którego jam najwyższy,
ten, kto jest moim czcicielem, kto jest wolny od przywiązań
i wrogości względem stworzeń, synu Pandu, idzie do mnie.
ten, kto jest moim czcicielem, kto jest wolny od przywiązań
i wrogości względem stworzeń, synu Pandu, idzie do mnie.
matkarmakṛnmatparamo madbhaktaḥ saṅgavarjitaḥ /
nirvairaḥ sarvabhūteṣu yaḥ sa māmeti pāṇḍava //
nirvairaḥ sarvabhūteṣu yaḥ sa māmeti pāṇḍava //