d--- layout: chapter --- Rozdział 4 - Mahabharata Rozdział 4 | Mahabharata Link
Dhrytarasztra rzekł:
Jak, najlepszy z mówców, poznam otchłań kołowrotu wcieleń?
Pragnę to usłyszeć, przedstaw więc to mnie pytającemu.
dhṛtarāṣṭra uvāca /
kathaṃ saṃsāragahanaṃ vijñeyaṃ vadatāṃ vara /
etad icchāmyahaṃ śrotuṃ tattvam ākhyāhi pṛcchataḥ //
Widura rzekł:
Posłuchaj o wszystkich czynach istot od narodzin, panie.
Tutaj każdy najpierw krótko mieszka wewnątrz jako embrion.
vidura uvāca /
janmaprabhṛti bhūtānāṃ kriyāḥ sarvāḥ śṛṇu prabho /
pūrvam eveha kalale vasate kiṃcid antaram //
Wówczas, po miesiącach pięciu wykształca on masę ciała,
miesiąc później płód powstaje z wszelkimi członkami ciała.
tataḥ sa pañcame 'tīte māse māṃsaṃ prakalpayet /
tataḥ sarvāṅgasampūrṇo garbho māse prajāyate //
Przebywa wśród nieczystości, oblepiony krwią i mięsem,
a pęd wiatru mu umieszcza stopy w górze, głowę w dole.
amedhyamadhye vasati māṃsaśoṇitalepane /
tatastu vāyuvegena ūrdhvapādo hyadhaḥśirāḥ //
Z karmanem z poprzednich wcieleń, przechodząc przez otwór łona
wpada na przeszkody liczne, ponieważ łono się zwęża.
yonidvāram upāgamya bahūn kleśān samṛcchati /
yonisaṃpīḍanāccaiva pūrvakarmabhir anvitaḥ //
Uwolniony z tego przejścia dostrzega niedole inne:
złośliwe demony pełzną do niego, jak psy do mięsa.
tasmānmuktaḥ sa saṃsārād anyān paśyatyupadravān /
grahāstam upasarpanti sārameyā ivāmiṣam //
A w późniejszym czasie także, gdy żyje będąc związany
ze swoimi uczynkami, choroby ku niemu pełzną.
tataḥ prāptottare kāle vyādhayaścāpi taṃ tathā /
upasarpanti jīvantaṃ badhyamānaṃ svakarmabhiḥ //
Związany więzami zmysłów, chory na kontaktów słodycz,
przyzwala, by nim władały różne namiętności, władco,
choć go więżą coraz bardziej, nie odczuwa nasycenia.
baddham indriyapāśaistaṃ saṅgasvādubhir āturam /
vyasanānyupavartante vividhāni narādhipa /
badhyamānaśca tair bhūyo naiva tṛptim upaiti saḥ //
I nie zdaje sobie sprawy, że do świata Jamy zmierza,
ciągną go posłańcy Jamy i ku śmierci z czasem kroczy.
ayaṃ na budhyate tāvad yamalokam athāgatam /
yamadūtair vikṛṣyaṃśca mṛtyuṃ kālena gacchati //
On jedynie w takiej mierze, w jakiej niemy wypowiada
swe pragnienie lub swą niechęć, widzi to, że coraz bardziej
pęta siebie samym sobą.
vāgghīnasya ca yanmātram iṣṭāniṣṭaṃ kṛtaṃ mukhe /
bhūya evātmanātmānaṃ badhyamānam upekṣate //
Ach, świat schodzi na złą drogę i żądza nim dyryguje!
Żądzą, gniewem, rozwiązłością pijany, świadomość traci.
aho vinikṛto loko lobhena ca vaśīkṛtaḥ /
lobhakrodhamadonmatto nātmānam avabudhyate //
Cieszy człeka ród wysoki, gardzi nisko urodzonym,
dumny dumą jest bogactwa, pogardzając ubogimi,
kulīnatvena ramate duṣkulīnān vikutsayan /
dhanadarpeṇa dṛptaśca daridrān parikutsayan //
głupcami nazywa innych, nie ma nad sobą namysłu,
ciska innym swe nauki, ale sam się nie chce uczyć.
mūrkhān iti parān āha nātmānaṃ samavekṣate /
śikṣāṃ kṣipati cānyeṣāṃ nātmānaṃ śāstum icchati //
Kto w tym niestabilnym świecie może żyć z prawością w zgodzie
od narodzin, ten osiągnie najwspanialsze przeznaczenie.
adhruve jīvaloke 'smin yo dharmam anupālayan /
janmaprabhṛti varteta prāpnuyāt paramāṃ gatim //
Kto tak rozumiejąc wszystko akceptuje rzeczywistość,
ten właśnie znajduje ścieżkę wyzwolenia, władco ludzi.
evaṃ sarvaṃ viditvā vai yastattvam anuvartate /
sa pramokṣāya labhate panthānaṃ manujādhipa //