d--- layout: chapter --- Rozdział 29 - Mahabharata Rozdział 29 | Mahabharata Link
Pośród zaś joginów wszelkich, kto ma wiarę i mnie wielbi
głębią jaźni, co trwa we mnie, ten najlepiej zaprzężony –
takie oto jest me zdanie.
śrībhagavānuvāca /
mayyāsaktamanāḥ pārtha yogaṃ yuñjanmadāśrayaḥ /
asaṃśayaṃ samagraṃ māṃ yathā jñāsyasi tacchṛṇu //
Chwalebny Pan rzekł:
Gdy myśl twoja do mnie przylgnie, gdy uczynisz mnie schronieniem
i gdy w jogę się zaprzęgniesz, synu Prythy, słuchaj o tym,
jak bez żadnych wątpliwości możesz w pełni o mnie wiedzieć.
jñānaṃ te 'haṃ savijñānamidaṃ vakṣyāmyaśeṣataḥ /
yajjñātvā neha bhūyo 'nyajjñātavyamavaśiṣyate //
Ową wiedzę wraz z mądrością całkowicie ci przekażę,
gdy ją zgłębisz, nic tu więcej nie zostanie do poznania.
manuṣyāṇāṃ sahasreṣu kaścidyatati siddhaye /
yatatāmapi siddhānāṃ kaścinmāṃ vetti tattvataḥ //
Wśród tysięcy ludzi jeden do doskonałości dąży,
wśród dążących, doskonałych jeden zna mnie rzeczywiście.
bhūmirāpo 'nalo vāyuḥ khaṃ mano buddhireva ca /
ahaṃkāra itīyaṃ me bhinnā prakṛtiraṣṭadhā //
Ziemia, woda oraz ogień, wiatr i przestwór, umysł, rozum,
“ja” poczucie - to Natura moja w osiem rozdzielona.
apareyamitastvanyāṃ prakṛtiṃ viddhi me parām /
jīvabhūtāṃ mahābāho yayedaṃ dhāryate jagat //
Ta jest niższa, od niej inną, wyższą znaj Naturę moją,
to żywina, długoręki, ona świat ten podtrzymuje.
etadyonīni bhūtāni sarvāṇītyupadhāraya /
ahaṃ kṛtsnasya jagataḥ prabhavaḥ pralayastathā //
Te dwie łonem wszystkich istot i za takie je uważaj.
Ale jam całego świata i początkiem, i zniszczeniem.
mattaḥ parataraṃ nānyatkiṃcidasti dhanaṃjaya /
mayi sarvamidaṃ protaṃ sūtre maṇigaṇā iva //
O Zdobywco, nic wyższego nigdzie nie znajdziesz ode mnie.
Na mnie wszystko nanizane, jak rząd pereł jest na nici.
raso 'hamapsu kaunteya prabhāsmi śaśisūryayoḥ /
praṇavaḥ sarvavedeṣu śabdaḥ khe pauruṣaṃ nṛṣu //
Synu Kunti, jam wód smakiem, blaskiem Słońca i Księżyca,
jam to w Wedach „OM” okrzykiem, dźwiękiem, który brzmi w przestworzu,
i człowieka człowieczeństwem.
puṇyo gandhaḥ pṛthivyāṃ ca tejaścāsmi vibhāvasau /
jīvanaṃ sarvabhūteṣu tapaścāsmi tapasviṣu //
Jam czystym zapachem ziemi, blaskiem co w ogniu jaśnieje,
życiem wszystkich istot żywych i pokutą pokutników.
bījaṃ māṃ sarvabhūtānāṃ viddhi pārtha sanātanam /
buddhirbuddhimatāmasmi tejastejasvināmaham //
Wiedz, o Partho, żem odwiecznym istot wszystkich jest nasieniem,
rozumem rozumnych jestem i energią energicznych.
balaṃ balavatāṃ cāhaṃ kāmarāgavivarjitam /
dharmāviruddho bhūteṣu kāmo 'smi bharatarṣabha //
Jestem silnych siłą, wolną od żądzy i namiętności,
o byku, jam pożądaniem, co się prawu nie sprzeciwia.
ye caiva sāttvikā bhāvā rājasāstāmasāśca ye /
matta eveti tānviddhi na tvahaṃ teṣu te mayi //
Stany, które są z istności, aktywności oraz mroku ,
wiedz, że ze mnie się zrodziły. Jam nie w nich, lecz one we mnie.
tribhirguṇamayairbhāvairebhiḥ sarvamidaṃ jagat /
mohitaṃ nābhijānāti māmebhyaḥ paramavyayam //
Stany te z trzech cech powstałe omraczają ów świat cały,
który mnie nie rozpoznaje, żem niezmienny, od nich wyższy.
daivī hyeṣā guṇamayī mama māyā duratyayā /
māmeva ye prapadyante māyāmetāṃ taranti te //
Jest zaiste trudno obejść boską złudę, z cech złożoną.
Wszak ci, co przypadli ku mnie, przekraczają mą ułudę.
na māṃ duṣkṛtino mūḍhāḥ prapadyante narādhamāḥ /
māyayāpahṛtajñānā āsuraṃ bhāvamāśritāḥ //
Nie przychodzą do mnie: głupcy, ni złoczyńcy, ni najgorsi,
z wiedzą zakrytą przez złudę, o naturze demonicznej.
caturvidhā bhajante māṃ janāḥ sukṛtino 'rjuna /
ārto jijñāsurarthārthī jñānī ca bharatarṣabha //
Cztery zaś rodzaje ludzi zacnych, wielbi mnie, Ardźuno:
strapiony, łaknący wiedzy, żądny zysku oraz mądry.
teṣāṃ jñānī nityayukta ekabhaktirviśiṣyate /
priyo hi jñānino 'tyarthamahaṃ sa ca mama priyaḥ //
Z nich mądry stale wprzęgnięty, wskroś oddany, się wyróżnia.
Jam mądremu bardzo drogi, on mi również wielce miły.
udārāḥ sarva evaite jñānī tvātmaiva me matam /
āsthitaḥ sa hi yuktātmā māmevānuttamāṃ gatim //
Oni wszyscy są szlachetni, ale mądry jest mą jaźnią,
zaprzężony, spoczął we mnie – w tym najdoskonalszym celu.
bahūnāṃ janmanāmante jñānavānmāṃ prapadyate /
vāsudevaḥ sarvamiti sa mahātmā sudurlabhaḥ //
W końcu, po żywotach licznych, myśląc: „Wszystko Wasudewą”,
mądry ten do mnie przypada – jest rzadkością taki święty.
kāmaistaistairhṛtajñānāḥ prapadyante 'nyadevatāḥ /
taṃ taṃ niyamamāsthāya prakṛtyā niyatāḥ svayā //
Gdy ich wiedzę żądza porwie, innym bogom się oddają,
kierowani swą naturą przy regułach licznych trwają.
yo yo yāṃ yāṃ tanuṃ bhaktaḥ śraddhayārcitumicchati /
tasya tasyācalāṃ śraddhāṃ tāmeva vidadhāmyaham //
Kto z czcicieli wiernie pragnie wielbić którąkolwiek postać,
tego ja obdarowuję niewzruszoną mocną wiarą.
sa tayā śraddhayā yuktastasyā rādhanamīhate /
labhate ca tataḥ kāmānmayaiva vihitānhi tān //
Obdarzony taką wiarą dąży do zjednania bóstwa
i osiąga, czego pragnie – wiedz, że ja mu to przyznaję.
antavattu phalaṃ teṣāṃ tadbhavatyalpamedhasām /
devāndevayajo yānti madbhaktā yānti māmapi //
Jednak koniec swój posiada każdy owoc nierozumnych –
wielbiąc bogów do nich idą, zaś czciciele moi do mnie.
avyaktaṃ vyaktimāpannaṃ manyante māmabuddhayaḥ /
paraṃ bhāvamajānanto mamāvyayamanuttamam //
Myślą o mnie nierozumni, żem z niebytu w byt się oblekł,
ci nie znają mej Natury, wyższej, wiecznej, niezrównanej.
nāhaṃ prakāśaḥ sarvasya yogamāyāsamāvṛtaḥ /
mūḍho 'yaṃ nābhijānāti loko māmajamavyayam //
Nie objawiam się każdemu, otoczony złudą jogi,
omroczony świat mnie nie zna niezrodzonym i niezmiennym.
vedāhaṃ samatītāni vartamānāni cārjuna /
bhaviṣyāṇi ca bhūtāni māṃ tu veda na kaścana //
Znam stworzenia, co odeszły, istniejące znam, Ardźuno,
a i te znam, co nadejdą, mnie jednakże nikt tu nie zna.
icchādveṣasamutthena dvaṃdvamohena bhārata /
sarvabhūtāni saṃmohaṃ sarge yānti paraṃtapa //
To przeciwieństw skutkiem, gromco, z chęci, niechęci powstałych,
wszelkie stwory w przejawieniu popadają w omroczenie.
yeṣāṃ tvantagataṃ pāpaṃ janānāṃ puṇyakarmaṇām /
te dvaṃdvamohanirmuktā bhajante māṃ dṛḍhavratāḥ //
Ludzie o szlachetnych czynach, którzy grzechy odrzucili,
od mroku przeciwieństw wolni wielbią mnie, w ślubach niezłomni.
jarāmaraṇamokṣāya māmāśritya yatanti ye /
te brahma tadviduḥ kṛtsnamadhyātmaṃ karma cākhilam //
Ci, co we mnie się schronili i się trudzą, by być wolni
od starości i od śmierci, ci brahmana już poznali,
znają nadjaźń całkowicie i czyn cały zrozumieli.
sādhibhūtādhidaivaṃ māṃ sādhiyajñaṃ ca ye viduḥ /
prayāṇakāle 'pi ca māṃ te viduryuktacetasaḥ //