d--- layout: chapter --- Rozdział 53 - Mahabharata Rozdział 53 | Mahabharata Link
Waiśampajana rzekł:
Kiedy ujrzał Pole Kuru, Satwata rozdawał dary
potem ruszył do wielkiego eremu, Dźanamedźajo.
vaiśaṃpāyana uvāca /
kurukṣetraṃ tato dṛṣṭvā dattvā dāyāṃśca sātvataḥ /
āśramaṃ sumahad divyam agamajjanamejaya //
W nim madhuki , mango gaje, figowce: plaksza i banian ,
wszem porastał go chlebowiec , wiąz indyjski , migdałecznik .
madhūkāmravanopetaṃ plakṣanyagrodhasaṃkulam /
ciribilvayutaṃ puṇyaṃ panasārjunasaṃkulam //
Gdy go ujrzał pierwszy z Jadów, piękny, z znamionami dobra,
zapytał zebranych wieszczów: „Kogóż jest ów erem cudny?”
taṃ dṛṣṭvā yādavaśreṣṭhaḥ pravaraṃ puṇyalakṣaṇam /
papraccha tān ṛṣīn sarvān kasyāśramavarastvayam //
Tam zebrani szlachetnemu Dzierżcy Pługu tak odrzekli:
„Słuchaj, a w szczegółach, Ramo, kogóż była ta pustelnia.
te tu sarve mahātmānam ūcū rājan halāyudham /
śṛṇu vistarato rāma yasyāyaṃ pūrvam āśramaḥ //
Tutaj niegdyś sam bóg Wisznu srogą ascezę odprawiał,
tu zgodnie z regułą spełniał liczne, odwieczne ofiary.
atra viṣṇuḥ purā devastaptavāṃstapa uttamam /
atrāsya vidhivad yajñāḥ sarve vṛttāḥ sanātanāḥ //
Tutaj również doskonała młoda joginka, braminka,
ascetka, celna w pokutach ślub studencki wypełniała
i udała się do nieba.
atraiva brāhmaṇī siddhā kaumārabrahmacāriṇī /
yogayuktā divaṃ yātā tapaḥsiddhā tapasvinī //
Urodziła się chwalebna córa wielkiemu Śandilji,
święta, oddana pokucie i w studenckich ślubach stała.
babhūva śrīmatī rājañ śāṇḍilyasya mahātmanaḥ /
sutā dhṛtavratā sādhvī niyatā brahmacāriṇī //
Sam szczyt jogi osiągnęła, pierwsza wśród zasługodzierżców,
w eremie ofiary owoc z konia zdobyła szlachetna
i do niebios podążyła, wielbiona przez wieczne dusze.
sā tu prāpya paraṃ yogaṃ gatā svargam anuttamam /
bhuktvāśrame 'śvamedhasya phalaṃ phalavatāṃ śubhā /
gatā svargaṃ mahābhāgā pūjitā niyatātmabhiḥ //
Wszedł do zbożnej tej pustelni buhaj z Jadów, ją obejrzał,
potem wieszczom cześć okazał u podnóża Himalajów.
Opuścił obozy władców i się w górę zaczął wspinać.
abhigamyāśramaṃ puṇyaṃ dṛṣṭvā ca yadupuṃgavaḥ /
ṛṣīṃstān abhivādyātha pārśve himavato 'cyutaḥ /
skandhāvārāṇi sarvāṇi nivartyāruruhe 'calam //
Siłacz z palmirą w sztandarze nie oddalił się daleko,
kiedy ujrzał bród przeczysty i ogromnie się zadziwił.
nātidūraṃ tato gatvā nagaṃ tāladhvajo balī /
puṇyaṃ tīrthavaraṃ dṛṣṭvā vismayaṃ paramaṃ gataḥ //
Ujrzał Plakszaprasrawanę oraz siłę Saraswati,
a potem doszedł do brodu przedniego Karapaćana.
prabhavaṃ ca sarasvatyāḥ plakṣaprasravaṇaṃ balaḥ /
samprāptaḥ kārapacanaṃ tīrthapravaram uttamam //
Wielce silny Pługodzierżca również rozdał tam jałmużnę,
w chłodnej wodzie się wykąpał, a następnie ruszył dalej,
wielce rady, do azylu Mitry, a wraz z nimWaruny.
halāyudhastatra cāpi dattvā dānaṃ mahābalaḥ /
āplutaḥ salile śīte tasmāccāpi jagāma ha /
āśramaṃ paramaprīto mitrasya varuṇasya ca //
Gdzie Indra, Ogień, Arjaman dawniej szczęście osiągnęli,
w miejsce nad Jamuny brzegiem wyruszył z Karapaćany.
indro 'gnir aryamā caiva yatra prāk prītim āpnuvan /
taṃ deśaṃ kārapacanād yamunāyāṃ jagāma ha //
Tam też prawy się wykąpał i w radości bezgranicznej
byk pomiędzy Jadawami w gronie wieszczów doskonałych
zasiadł, aby od nich słuchać opowieści przewspaniałych.
snātvā tatrāpi dharmātmā parāṃ tuṣṭim avāpya ca /
ṛṣibhiścaiva siddhaiśca sahito vai mahābalaḥ /
upaviṣṭaḥ kathāḥ śubhrāḥ śuśrāva yadupuṃgavaḥ //
Kiedy wszyscy się zebrali, wówczas bóg i wieszcz Narada
przybył właśnie w owe miejsce, gdzie przebywał sławny Rama.
tathā tu tiṣṭhatāṃ teṣāṃ nārado bhagavān ṛṣiḥ /
ājagāmātha taṃ deśaṃ yatra rāmo vyavasthitaḥ //
Krągły kok splątanych włosów, złoty strój miał ów asceta,
nosił również kij ze złota, a w swym ręku dzban na wodę.
jaṭāmaṇḍalasaṃvītaḥ svarṇacīrī mahātapāḥ /
hemadaṇḍadharo rājan kamaṇḍaludharastathā //
Cudną lutnię miał ze sobą, dźwięczną, ze skorupy żółwia,
zręcznie tańczył oraz śpiewał przez braminów, bogów czczony.
kacchapīṃ sukhaśabdāṃ tāṃ gṛhya vīṇāṃ manoramām /
nṛtye gīte ca kuśalo devabrāhmaṇapūjitaḥ //
Wszędzie kłótnie wywoływał, jako że uwielbiał spory,
przybył on właśnie w to miejsce, gdzie przebywał chlubny Rama.
prakartā kalahānāṃ ca nityaṃ ca kalahapriyaḥ /
taṃ deśam agamad yatra śrīmān rāmo vyavasthitaḥ //
Wszyscy wstali, by go witać i stałego w ślubach czcili,
później wieszcza wypytali drobiazgowo o Kaurawów.
pratyutthāya tu te sarve pūjayitvā yatavratam /
devarṣiṃ paryapṛcchanta yathāvṛttaṃ kurūn prati //
Narada, praw wszystkich znawca opowiedział szczegółowo
o tym, co się wydarzyło, o zagładzie rodu Kurów.
tato 'syākathayad rājannāradaḥ sarvadharmavit /
sarvam eva yathāvṛttam atītaṃ kurusaṃkṣayam //
Syn Rohini się odezwał do Narady łzawym głosem:
„Jaki dziś jest rozkład siły? Którzy z władców ocaleli?
tato 'bravīd rauhiṇeyo nāradaṃ dīnayā girā /
kimavasthaṃ tu tat kṣatraṃ ye ca tatrābhavannṛpāḥ //
Choć już wcześniej usłyszałem wszystko o tym, o asceto,
wielka zżera mnie ciekawość, by w szczegółach się dowiedzieć.”
śrutam etanmayā pūrvaṃ sarvam eva tapodhana /
vistaraśravaṇe jātaṃ kautūhalam atīva me //
Narada rzekł:
Pierwej poległ w boju Bhiszma, Drona oraz władca Sindhu,
Karna, dziecię Chmurodzielcy z synami rydwannikami,
nārada uvāca /
pūrvam eva hato bhīṣmo droṇaḥ sindhupatistathā /
hato vaikartanaḥ karṇaḥ putrāścāsya mahārathāḥ //
Bhuriśrawas, władca Madry mężny, o synu Rohini.
Ci i inni w wielkiej liczbie mocarze tam zgromadzeni,
bhūriśravā rauhiṇeya madrarājaśca vīryavān /
ete cānye ca bahavastatra tatra mahābalāḥ //
dzieci władców i królowie, niezawracający w boju.
drogie życia porzucili dla korzyści syna Kurów.
priyān prāṇān parityajya priyārthaṃ kauravasya vai /
rājāno rājaputrāśca samareṣvanivartinaḥ //
O Madhawo, długoręki, słuchaj więc o ocalałych.
W siłach Dhrytarasztry trwają Krypa oraz mężny Bhodźa
i potężny Aśwatthaman, armia w rozproszenie poszła.
ahatāṃstu mahābāho śṛṇu me tatra mādhava /
dhārtarāṣṭrabale śeṣāḥ kṛpo bhojaśca vīryavān /
aśvatthāmā ca vikrānto bhagnasainyā diśo gatāḥ //
Widząc armię pogromioną, Krypę i innych w ucieczce,
przygnębiony Durjodhana wszedł do stawu Dwaipajana.
duryodhano hate sainye pradruteṣu kṛpādiṣu /
hradaṃ dvaipāyanaṃ nāma viveśa bhṛśaduḥkhitaḥ //
Dzieci Pandu razem z Kryszną strasznym słowem udręczyły
Durjodhanę leżącego natenczas w spokojnej toni.
śayānaṃ dhārtarāṣṭraṃ tu stambhite salile tadā /
pāṇḍavāḥ saha kṛṣṇena vāgbhir ugrābhir ārdayan //
Z każdej strony uderzany siłacz takim ostrym słowem,
pochwycił mocną maczugę i wyłonił się z jeziora.
sa tudyamāno balavān vāgbhī rāma samantataḥ /
utthitaḥ prāgghradād vīraḥ pragṛhya mahatīṃ gadām //
Teraz właśnie on się zbliża, aby w szranki stanąć z Bhimą.
Dzisiaj będzie bój okrutny między tymi dwoma, Ramo.
sa cāpyupagato yuddhaṃ bhīmena saha sāṃpratam /
bhaviṣyati ca tat sadyastayo rāma sudāruṇam //
Jeśli jesteś jego ciekaw, spiesz Madhawo, a bez zwłoki.
Swoich uczniów bój obejrzyj przeraźliwy, kiedy pragniesz.
yadi kautūhalaṃ te 'sti vraja mādhava māciram /
paśya yuddhaṃ mahāghoraṃ śiṣyayor yadi manyase //
Waiśampajana rzekł:
Słysząc przemowę Narady uczcił byków dwójzrodzonych
i odesłał wszystkich, którzy razem z nim wszem wędrowali:
„Wporst ruszajcie do Dwaraki” – instruował zwolenników.
vaiśaṃpāyana uvāca /
nāradasya vacaḥ śrutvā tān abhyarcya dvijarṣabhān /
sarvān visarjayāmāsa ye tenābhyāgatāḥ saha /
gamyatāṃ dvārakāṃ ceti so 'nvaśād anuyāyinaḥ //
Rama zszedł z tej pierwszej góry, z miłej Plakszaprasrawany
i w radości wysłuchawszy o zasługach wielkich brodu,
w bliskości zebranych mędrców niezłomny strofy zaśpiewał:
so 'vatīryācalaśreṣṭhāt plakṣaprasravaṇācchubhāt /
tataḥ prītamanā rāmaḥ śrutvā tīrthaphalaṃ mahat /
viprāṇāṃ saṃnidhau ślokam agāyad idam acyutaḥ //
Gdzież szczęście jest równe w jej brodah mieszkaniu,
gdzież zasługi równe kąpieli w jej brodah,
widząc Saraswati ludzie idą k niebu,
niche każdy wspomina rzekę Saraswati.
sarasvatīvāsasamā kuto ratiḥ sarasvatīvāsasamāḥ kuto guṇāḥ /
sarasvatīṃ prāpya divaṃ gatā janāḥ sadā smariṣyanti nadīṃ sarasvatīm //
Jest wśród rzek najczystszą wszystkich Saraswati,
stale Saraswati ludziom szczęście niesie,
widząc Saraswati choć z grzeszników pierwsi
już się nie zasmucą ni tu, ni w zaświatach.
sarasvatī sarvanadīṣu puṇyā sarasvatī lokasukhāvahā sadā /
sarasvatīṃ prāpya janāḥ suduṣkṛtāḥ sadā na śocanti paratra ceha ca //
Ciągle znowu spozierając z miłością na Saraswati,
wrogogromca na rydwanie stanął w konie zaprzężonym.
tato muhur muhuḥ prītyā prekṣamāṇaḥ sarasvatīm /
hayair yuktaṃ rathaṃ śubhram ātiṣṭhata paraṃtapaḥ //
Szybko rwącym tym rydwanem buhaj między Jadawami
zbliżał się gdyż chciał zobaczyć potyczkę między uczniami.
sa śīghragāminā tena rathena yadupuṃgavaḥ /
didṛkṣur abhisamprāptaḥ śiṣyayuddham upasthitam //